انشا درباره یک روز بدون تلفن همراه 📱
انشا با موضوع یک روز بدون تلفن همراه به صورت ادبی و توصیفی برای دانش آموزان آماده شده تا با نحوه نگارش و مهارت نوشتاری آشنا شوند با دانشچی همراه باشید.
موضوع انشا یک روز بدون تلفن همراه
در جامعهای که من زندگی میکنم، تلفن همراه نقش بسیار مهمی دارد. به وسیله آن بدون دردسر و با آسودگی کامل با افراد مختلف مانند پدر، مادر و مادربزرگ خود ارتباط برقرار میکنم.
روزی تصمیم گرفتم که زندگی بدون تلفن را تجربه کنم. میدانستم که این میتواند اتفاق وحشتناک و غیرقابل تحملی باشد. با این حال تصمیم خود را گرفته بودم. از مدرسه به خانه بازگشتم و بر خلاف همیشه که در ابتدا به سراغ تلفن همراه خود میرفتم، غذایی برای خود گرم کردم تا میل کنم. مادربزرگ جلوی تلویزیون نشسته بود و با صبوری تمام، مستند لاکپشتها را تماشا میکرد. به این فکر افتادم که با مادر تماس بگیرم اما خود را منع کردم؛ زیرا نباید به سراغ آن تکنولوژی کوچک میرفتم. پس از ساعتها مقاومت، راه حلهای جدیدی برای سرگرمکردن خود پیدا کردم. به جای بازی شطرنج به صورت آنلاین، صفحه شطرنج چوبی خود را که دخل کمد بود، برداشتم.
با مادربزرگ که زمانی قهرمان این رشته بود، به رقابت پرداختم. ثانیه و دقیقهها میگذشتند و من با تلاش خود به سراغ تلفنم نمیرفتم. پس از آن، سَری به کتابخانه پدر زدم. کتابهای بیشماری در این اتاق بودند.
هر کدام با طرح و رنگی متفاوت از یکدیگر! یکی از کتابهایی که درباره زندگی پیش از تلفن بود را باز کردم تا بخوانم. تصور کنید؛ افراد در آن زمان از طریق نامه رساندن از حال یکدیگر و اخبار جهان آگاه میشدند. نامههایی که روزهای طولانی را پشت سر میگذاشتند تا به مقصد برسند.
با خود فکر میکردم که تلفن همراه ضرورتی در زندگیام ندارد، پس میتوانم آن را کنار بگذارم. در این افکار غرق شده بودم که صدای مادربزرگ من را به دنیای واقعی بازگرداند. به سوی او رفتم که از درد یک گوشه بیحال مانده بود و درخواست کمک میکرد. مادربزرگ مشکل قلبی داشت، یک قرص زیرزبانی برای او آوردم. دوست نداشتم که به سمت تلفن بروم زیرا به خود قول داده بودم که این کار را نکنم اما اوضاع بسیار اضطراری بود. به سرعت با اورژانس تماس گرفتم.
شب که از بیمارستان به خانه بازگشتیم به این نتیجه رسیدم که تلفن همراه میتواند مضر یا مفید باشد؛ بستگی دارد چگونه از آن استفاده کنیم.
موضوعات پیشنهادی انشاهای دانش آموزیانشا اختصاصی _ نویسنده: حدیثه قاسمی