همه چیز درباره دارکوب ها
دارکوب ها پرندگانی هستند درختزی با منقاری قوی و نوکتیز که با آن تنه درختان را سوراخ می کنند.
دارکوب چیست؟
زبان آنها خیلی دراز است و پاهای قویی دارند که دو انگشت آن در جلو و دو انگشت در عقب قرار دارد. دم آنها محکم است و هنگام بالا رفتن از درخت از آن به عنوان تگیهگاه استفاده می کنند. رنگ بدن دارکوب ها روشن است و توسط خط های رنگی پوشانده شده است مخصوصا در سر دارکوب ها این خطوط رنگی متراکم تر است.
غذای دارکوب ها
دارکوبها پرندگانی همهچیزخوار هستند و از ترکیب گیاهان و حیوانات (عمدتاً حشرات) تغذیه میکنند. دارکوبها دانه، انواع توتها، میوهها، آجیل، و حشرات را میخورند اما گونه دقیق مواد غذایی که دارکوبها میخورند بستگی به منطقهای که دارکوب زندگی میکند دارد.
شکارچیان
دارکوبها با توجه بهاندازه کوچکشان، بهطورکلی شکارچیان متعددی در محیطزیست طبیعی خود دارند. نهتنها خود دارکوب بلکه تخم دارکوب نیز شکار میشود. شکارچیان اصلی دارکوب شامل گربه وحشی، روباه و موش است. مارها و پرندگان بزرگ و همچنین بسیاری از گونههای دیگر حیوانات، به دنبال شکار دارکوب هستند.
زیستگاه دارکوب
اکثر گونههای دارکوب ساکن مناطق جنگلی و درختستانها هستند. اگرچه تا اندازهای عجیب است، ولی چندگونه از دارکوب در زمینهایی مانند بیابان و در دامنه کوه که در آن اصلاً هیچ درختی وجود ندارد زندگی میکنند. اینگونه دارکوبها هنوز هم به روشی مشابه رفتار کرده و در سوراخ سنگها و گیاهانی مانند کاکتوس لانه میکنند.
لانه سازی دارکوب
دارکوب لانه خود را در تنه درخت توسط منقار نوک تیز و قدرتمندش می سازد. دارکوب را دوست درخت می توان نامید. دارکوبها لانههای خود را در درختان ساخته و خودشان سوراخ را حفر میکنند. دارکوب معمولاً لانه خود را با شاخ و برگ نمیپوشاند، به این دلیل که تراشه چوب که در زمان ساخت لانه توسط دارکوب ایجاد میشود، بهعنوان یک پوشش نرم عمل میکند.
تولید مثل دارکوب
دارکوب ماده بین ۳ تا ۵ عدد تخم میگذارد که پس از یک دوره جوجهکشی که فقط چند هفته طول میکشد، باز میشوند. جوجه دارکوب معمولاً لانه را زمانی که حدود یکماهه است ترک میکند. هر دو دارکوب ماده و دارکوب نر بهطور فعال جوجهها را تغذیه کرده و بزرگ میکنند و روی تخمها مینشینند و برای لانه سوراخ درست میکنند.
سرعت نوک زدن
یک دارکوب معمولی میتواند تا ۲۰ بار در هر ثانیه نوک بزند! دلیل اینکه دارکوب میتواند به این اندازه نوک بزند و سرخود را بدون سردرد گرفتن به سرعت به جلو و عقب ببرد، وجود کیسههای هوا در اطراف مغز دارکوب است که همانند بالشتکی از آن محافظت میکنند.
روش استتار
دارکوب ها اغلب پرهای کاملاً روشنی دارند، هرچند رنگ دقیق پر دارکوب به گونه دارکوب بستگی دارد. رنگ روشن پر دارکوب که اغلب سبز، قهوهای، سفید، قرمز و خاکستری است، به دارکوب برای استتار مؤثرتر در جنگل اطراف کمک میکند.
آسیبندیدن مغز دارکوب حین ضربهزدن به درختان
دانشمندان به راز آسیبندیدن مغز دارکوب حین ضربهزدن به درختان برای یافتن غذا پی بردند.
مغز دارکوب میتواند برخوردهای مکرر را به هنگام ضربههای سریع این پرنده به درخت تحمل کند اما علیرغم این ضربات مکرر و سریع، ساختار منحصربهفرد جمجمه و منقار پرنده ضربه به مغز را کاهش میدهد.محققان چینی دریافتهاند بدن دارکوب ۹۹ درصد انرژی ناشی از ضربهها را به عنوان «انرژی کرنشی» (ارتجاعی) ذخیره میکند.
ساختارهای موجود در سر پرنده شامل منقار و استخوان لامی هستند که انرژی مغز را بیشتر کاهش میدهند. انرژی کوچکی که وارد مغز میشود سرانجام در شکل گرما پراکنده شده و موجب افزایش سریع دمای مغز میشود. برای همین است که دارکوب باید به صورت وقفهدار به درخت ضربه بزند و استراحتهای کوتاهی داشته باشد.
پیشنهادی: هُدهُد را بهتر بشناسیم !