انشا در مورد شغل آینده؛ عکاسی

انشا دانش آموزی شغل آینده؛ عکاسی

انشا با موضوع شغل آینده؛ عکاس به صورت ادبی و توصیفی برای دانش آموزان آماده شده تا با نحوه نگارش و مهارت نوشتاری آشنا شوند. با دانشچی همراه باشید.

موضوع انشا شغل آینده من، عکاسی

عکاسی شغلی هنری است که شاید خیلی نتوان اسم آن را شغل گذاشت. چون عکاس در واقع یک هنرمند است. دنیا از دید یک عکاس با دید یک فرد عادی متفاوت است. او همه چیز را زیبا می‌بیند. از هرچیزی یک سوژه برای عکاسی پیدا می‌کند و یا جزئیاتی می‌بیند که شاید ما هرگز به آن دقت نکنیم.

عکاس در شهر و روستا، طبیعت و جاده، قابی را انتخاب می‌کند که شاید ما صدها بار از کنار آن عبور کرده باشیم، ولی چنین دیدی به آن نداشته باشیم. شغل عکاسی انتخاب من برای آینده‌ام می‌باشد. به دلیل همین زیبایی‌هایی که گفتم. به نظر من یک عکاس زندگی را زیباتر می‌بیند و از هرچیز عادی در اطرافمان، ظرافت و زیبایی کشف می‌کند.

اصلاً شاید بتوان گفت که عکاسی، هنر دیدن زیبایی‌ها و یا کشف زیبایی‌ها در قاب زشتی‌هاست. برای عکاس شدن باید دید گسترده داشت. من از همین حالا تمرین می‌کنم، خوب می‌بینم، به جزئیات دقت می‌کنم و قابی را انتخاب می‌کنم که شاید از دید دیگران پنهان است.

لحظه بال گشودن یک پرنده برای آغاز پروازی شگفت‌انگیز، حرکت سخت مورچه‌ها با باری بر دوششان به سوی لانه، پرش یک گربه از روی دیوار همسایه. خم شدن یک کودک برای بلند کردن دوست زمین خورده خود، درختی که آخرین تلاشش را برای نجات برگها در پاییز انجام می‌دهد و انسان‌هایی که لبخندشان مسری است و لبخند را بر لب یکدیگر می‌نشانند.

اطرافمان را نگاه کنیم، دنیا آنقدرها هم که برخی می‌گویند، زشت نیست. بیایید همه فکر کنیم که یک عکاس هستیم و به دنبال شکار لحظه‌های زیبا باشیم. زیبایی‌ها را ببینیم، آنها را از دل زشتی‌ها کشف کنیم و حتی اگر چیزی نیافتیم، زیبایی را خلق کنیم.

اما قبول دارم که یک عکاس فقط زیبایی نمی‌بیند، او گاهی زشتی‌ها را نیز جلوی دیدگان همه قرار می‌دهد. مثلاً کودکی که به جای نشستن پشت میز و نیمکت مدرسه، به زباله جمع کردن مشغول است و یا پرنده‌ای با بال‌های شکسته از تیر شکارچی که آخرین تلاش‌هایش برای زنده ماندن را انجام می‌دهد. و یا حتی پیرمردی که به جای بودن در جمع خانواده، در یک خانه سالمندان چشم به در دوخته تا فرزندانش را ببیند.

پس می‌توان گفت، عکاسی، آگاهی دادن به مردم از وقایع جامعه و رخدادهای طبیعت است. یک عکاس باید بتواند دنیایی حرف را درون یک قاب عکس جای دهد و مخاطب خود را آگاه سازد. من از همین حالا تمرین می‌کنم، خوب دیدن، خوب فهمیدن و خوب انتقال دادن حرف‌ها در یک قاب عکس را.

انشا اختصاصی _ نویسنده: محیا بخشی فرد

انشا اگر شهردار بودم