ناصر ملک مطیعی را بیشتر بشناسید!
ناصر ملکمطیعی (زادهٔ ۱ فروردین ۱۳۰۹ در تهران – درگذشتهٔ ۴ خرداد ۱۳۹۷ تهران) بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون ایرانی پیش از انقلاب ۱۳۵۷ بود. پس از انقلاب و تغییر چارچوبهای حاکم بر سینمای ایران، ملکمطیعی، همچون محمدعلی فردین و بهروز وثوقی، جایی در سینمای پس از انقلاب نداشت و زمینهٔ ادامهٔ فعالیت هنری او فراهم نشد.
ملکمطیعی، پس از انقلاب و تا زمان مرگش، در مشاغلی همچون قنادی و مشاور املاک فعالیت داشت. او در سال ۱۳۹۲ در فیلم سینمایی نقش نگار ودر فیلم برزخیها در سال ۱۳۶۱ ایفای نقش کرد.
زمینه فعالیت: بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون
تولد: ۱۳۰۹ تهران
مرگ: ۵ خرداد ۱۳۹۷ (۸۸ سال)
ملیت : ایرانی
سالهای فعالیت: ۱۳۲۸–۱۳۹۲
فرزندان : شیرین، امیرعلی
مدرک تحصیلی: دیپلم
ناصر ملک مطیعی، پیش از انقلاب
فعالیتش در سینما با بازی در صحنه کوتاهی از فیلم «واریته بهار» (پرویز خطیبی، ۱۳۲۸) آغاز شد. بازی ملک مطیعی در دومین فیلمش («شکارخانگی»، «علی دریابیگی»، ۱۳۳۰) فقط در این حد بود که در صحنه یک میهمانی به ادای این جمله کوتاه اکتفا کند. اما بازی ملک مطیعی در «ولگرد» (مهدی رییس فیروز، ۱۳۳۱) او را به اوج محبوبیت رساند و برای بازی در آن نخستین دستمزد فعالیت حرفهای خود را گرفت.
با موفقیت «ولگرد» بلافاصله در فیلمهای «گرداب» (حسن خردمند، ۱۳۳۲)، که نخستین فیلم رنگی سینمای ایران بود، و سپس غفلت (علی کسمایی، ۱۳۳۲) بازی کرد. ملک مطیعی، که پس از غفلت از «پارس فیلم» به «دیانا فیلم» رفته بود تا در ازای بازی در سال دو فیلم ماهانه هزار تومان دستمزد دریافت کند، پس از ایفای نقش در «چهارراه حوادث» (ساموئل خاچیکیان، ۱۳۳۳)، که متفاوت از سایر نقشهای او بود، به خدمت نظام احضار شد، و پس از بازگشت در فیلم «اتهام» (شاپور یاسم، ۱۳۳۵) بازی کرد.
ملکمطیعی در فاصله سالهای (۴۰-۱۳۳۶) در فیلمهای بازی کرد و با حضور فردین به عنوان «جوان اول» فیلمها، به تدریج از محبوبیت او کاسته شد.
«بازگشت به زندگی» (عطاالله زاهد، ۱۳۳۶)
«عروس فراری» (اسماعیل کوشان، ۱۳۳۷)
«طلسم شکسته» (سیامک یاسمی، ۱۳۳۷)
«دشمن زن» (پرویز خطیبی، ۱۳۳۷)
«دو قلوها» (سیامک یاسمی، ۱۳۳۸)
«اول هیکل» (سیامک یاسمی، ۱۳۳۹)
عمو نوروز (سیامک یاسمی، ۱۳۴۰)
آرامش قبل از طوفان (خسرو پرویزی، ۱۳۴۰)
عسل تلخ (حسین مدنی، ۱۳۴۰)
سایه سرنوشت (اسماعیل کوشان، ۱۳۴۰
آس و پاس (سیامک یاسمی، ۱۳۴۰)
ملکمطیعی از سال ۱۳۴۱ با پوشیدن لباس جاهل ها و کلاه مخملیها، که پیش از او عباس مصدق و مجید محسنی به تن کرده بودند، در نقشهایی ظاهر شد که فردین جز دو بار در فیلمهای زنها فرشتهاند (اسماعیل پورسعید، ۱۳۴۲) و ایوب (فریدون ژورک، ۱۳۵۰) حاضر به پوشیدن آن لباسها و ایفای نقششان نشد.
ملک مطیعی در فیلمهای کلاه مخملی (اسماعیل کوشان، ۱۳۴۱)، با معرفتها (حسین مدنی، ۱۳۴۲)، مردها و جادهها ناصر ملک مطیعی، ۱۳۴۲) ابرام در پاریس (اسماعیل کوشان، ۱۳۴۳)، سالار مردان (نظام فاطمی، ۱۳۴۷) و مردان روزگار (مازیار پرتو، ۱۳۴۸) با کت و شلوار مشکی، پیراهن سفید و کفش چرمی نوک تیز، کلاه مخملی و دستمال ابریشم یزدی عامه بیندگان را مجذوب خود کرد.
اگر ملک مطیعی تا قبل از «قیصر» (مسعود کیمیایی، ۱۳۴۸) و ایفای نقش «دانش فرمان» همراه با پوشیدن لباس کلاه مخملی در نقشهای مرد روستایی «عروس دهکده»، «ترکمن» (آراس خان) افسر نیروی دریایی (پاسداران دریا)، شاه عباس کبیر (حسین کرد)، رییس دزدها (هاشم خان) ، پزشک (فرار از حقیقت) و مانند اینها ظاهر میشد، پس از موفقیت «قیصر»، که نقش کوتاهی هم در آن داشت یک سر به ایفای نقشهای کلاه مخملی دعوت میشد .
«علی بی غم» (عباس کسایی، ۱۳۴۹)، رقاصه شهر (شاپور قریب، ۱۳۴۹)، «طوقی» (علی حاتمی، ۱۳۴۹)، «مرید حق» (نظام فاطمی، ۱۳۴۹)، «سه قاب» (زکریا هاشمی، ۱۳۵۰) و «کاکو» (شاپور قریب، ۱۳۵۰) شماری از این فیلمها است. ملک مطیعی در فیلمهای بعدیاش کوشید از سنخجاهل فاصله بگیرد، اما تلاش او همواره توام با توفیق نبود. او در فیلم «بت» (ایرج قادری، ۱۳۵۵) به نقش یک گروهبان ژاندارمری ظاهر شد.
ناصر ملک مطیعی، بعد از انقلاب
ملک مطیعی، دوران پس از انقلاب را دوران سختی توصیف کردهاست. زیرا دچار انزوا و تنهایی و از طرفی، عشق و علاقه مفرطی که به فیلم و سینما داشت، قابل تحقق نبود و امکان کار هنری برای وی مهیا نبود. پس از مدتی، به دعوت عوامل تولید برزخیها، نقش مثبت و کوتاهی را بازی میکند. با این وجود، نام وی در زمان تیتراژ پایانی فیلم به نمایش درنیامد و روزنامهها نیز خبری در خصوص حضور مجدد وی، منتشر نکردند که این موضوع، موجب دلسردی مفرط وی شد.
وی شرح آن روزگار خود را اینگونه توصیف میکند: «کسی از دوستان من هم نمانده بود. بهروز که به خارج رفت، فردین هم مدتی تقلا کرد تا بتواند کار کند، ایرج قادری هم خواست که کار کند و کار کرد؛ ولی من از کسی تقاضای کار نکردم و خودم را کنار کشیدم.»
ناصر ملکمطیعی پس از ۳۵ سال دوری از سینمای ایران، بالاخره در فیلم نقش نگار ساخته علی عطشانی بازی کرد.
ملک مطیعی پس از انقلاب در مشاغلی هم چون قنادی و مشاور املاک فعالیت داشته است.
برخی فیلم های ناصر ملک مطیعی
◄ قیصر
* کارگردان: مسعود کیمیایی
* سال ساخت: ۱۳۴۸
* نام نقش: فرمون
ناصر ملک مطیعی در فیلم «قیصر» حضوری پررنگ و طولانی ندارد؛ قهرمان فیلم نیست اما بازی اش تحسین شد و به چشم آمد. دلیل عمده اما به موفقیت خود فیلم برمی گردد که مورد تحسین خیلی ها قرار گرفت. عنوان موج نو به این فیلم مسعود کیمیایی در سرنوشت بازیگرش هم بی تاثیر نبود و باعث شد نگاه ها به ملک مطیعی تغییر کند. نقش فرمون برادر قیصر، به عنوان نماد ناموس پرستی تا مدت ها سر زبان بود.
◄ طوقی
* کارگردان: علی حاتمی
* سال ساخت: ۱۳۴۹
* نام نقش: آسید مصطفی
هنوز بر سر فیلم «طوقی» علی حاتمی دو دیدگاه متضاد وجود دارد؛ نظر منفی می گوید حاتمی به سبک فیلم های فارسی «طوقی» را ساخته و از بازیگران همین طیف فیلم ها استفاده کرده. از همین معبر این همکاری برای ناصر ملک مطیعی فضیلت محسوب نمی شود. ظاهرا حضور ملک مطیعی در نقش یک دایی خیانتکار، تفاوت چندانی با نقش های قبلی ندارد اما واقعیت این است که حاتمی او را کنترل کرد و بازی معقول تری از ملک مطیعی گرفت.
◄ پهلوان مفرد
* کارگردان: امان منطقی
* سال ساخت: ۱۳۵۰
* نام نقش: مرشد
امان منطقی کلا فیلمساز خوبی نیست و ساخته هایش رنگ و بوی فیلمفارسی داشتند. «پهلوان مفرد» از بقیه ساخته هایش بهتر است اما نمی توان آن را فیلمی تراز به حساب آورد. داستان این فیلم هم بر اساس الگوی فیلمفارسی گرفته شده؛ پهلوان دختری که شاگردش عاشق اوست را به عقد خود درمی آورد. شاگرد به گمان نامردی، علیه استاد می شود اما بعدا می فهمد آن دختر مورد تعرض بود و استاد در حقش لطف کرده! ملک مطیعی به خاطر بازی خویشتندارانه اش تا حدودی موفق شد.
◄ قلندر
* کارگردان: علی حاتمی
* سال ساخت: ۱۳۵۱
* نام نقش: قلندر
ملک مطیعی در نقش قلندر تصویری تازه از منش این تیپ آدم ها نشان داد. او در موقعیت دوگانه ای قرار می گیرد؛ از یک سو مشهور است و پایبند مرام پهلوانی و از آن سو دل در گرو عشقی دارد که دیگران فکر می کنند خواهرش است. او باید از این خواهش بگذرد تا نامش لکه دار نشود اما حقیقت ماجرا در دلش او را ملتهب کرده. ملک مطیعی باید این احساس دوگانه را در بازی و چهره اش به تصویر بکشد.
◄ سلطان صاحب قران
* کارگردان: علی حاتمی
* سال ساخت: ۱۳۵۴
* نام نقش: امیرکبیر
«سلطان صاحب قران» به زعم بسیاری از منتقدان یکی از بهترین آثار حاتمی است. ملک مطیعی نیز حضوری موفق در آن داشت و می توان گفت یکی از بهترین امیرکبیرها را بازی کرده. حاتمی موفق شده در این سریال تصویری که از امیرکبیر مد نظرش بوده (آدمی بزدل و ساده) را به خوبی خلق کند. از همین معبر بازی ملک مطیعی قابل قبول و تحسین برانگیز است به ویژه آن که سریال با فلش بک هایش فرصتی برای عرض اندام بیشتر بازیگرش فراهم می کند.
درگذشت ناصر ملک مطیعی
ناصر ملکمطیعی در ۴ خرداد ۱۳۹۷ در ۸۸ سالگی به علت مشکلات تنفسی و کلیوی درگذشت. پیکر او روز بعد با حضور جمع کثیری از اهالی سینما و مردم از مقابل خانه ی سینمای ایران تشییع و در قطعه هنرمندانِ بهشت زهرا آرام گرفت.
پیشنهادی: زندگی نامه پروین دولت آبادیزندگینامه ناصر ملک مطیعی _ دانشچی