خانه » پزشکی و سلامت » تحقیق در مورد بیماری برگر یا ترومبوآنژئیت انسدادی

تحقیق در مورد بیماری برگر یا ترومبوآنژئیت انسدادی

همه چیز درباره بیماری برگر و علائم آن

بیماری برگر

بیماری برگر چیست؟

بیماری برگر (بورگر) (Buerger Disease) یا ترومبوآنژئیت انسدادی (Thromboangiitis Obliterans) یک اختلال انسدادی است که ناشی از بسته شدن و انسداد مویرگ هاست که گاهی سبب ایجاد لخته میشود. در ادامه با این بیماری آشنا میشوید. با دانشچی همراه باشید.

نوعی اختلال انسدادی غیر آترواسکلروتیک سرخرگ‌ها و سیاهرگ‌های کوچک تا متوسط اندامهای فوقانی و تحتانی است. این بیماری شیوع جهانی دارد ولی بیشتر در خاورمیانه، مدیترانه و خاور دور مشاهده می‌شود. شیوع آن با افزایش مصرف سیگار در جوامع نسبت مستقیم دارد.

علت بیماری برگر

علت این انسداد التهاب مکرر و پیشرونده و ایجاد لخته در دیواره رگ هاست. این بیماری معمولاً در ارتباط با استفاده از مشتقات تنباکو به خصوص سیگار کشیدن است ولی با مصرف انواع بدون دود تنباکو نیز ارتباط دارد. این بیماری با ایجاد لخته‌ای شدیداً التهابی همراه است. التهاب تمام لایه‌های رگ را درگیر می‌کند و در اطراف رگ درگیر ترومبوز التهابی سلول‌ها به خصوص سلول‌های بزرگ چند هسته‌ای داخل میکرو آبسه‌ها قابل مشاهده است.

علائم برگر

این بیماری معمولاً در مردان جوان سیگاری با ایسکمی انگشتان دست و پا شروع می‌شود و به تدریج به عروق بالاتر گسترش می یابد.

درگیری عروق بزرگ نادر است ولی در صورت عدم بهبودی می‌توان منجر به قطع عضو شود. بیمار در مراحل اولیه دچار لنگیدن می‌شود.

همچنین درد ایسکمیک در طی استراحت یا زخم شدن مشاهده می‌شود.

معمولاً دو عضو یا بیشتر درگیر می‌شوند و در چهل درصد از بیماران ترومبوفلبیت سطحی و پدیده رینولد مشاهده می‌شود.

در معاینه این بیماری مثبت شدن تست آلن در افتراق این بیماری از انسداد ناشی از آترواسکروز کمک‌کننده است.

دیگر علائم شایع عبارتند از:

◊ درد متناوب‌ در روی‌ پا یا ساق‌ پا به‌ هنگام‌ ورزش‌. درد با استراحت‌ بهبود می‌یابد.

◊ درد، تغییررنگ‌ به‌صورت‌ آبی‌ شدن‌، گرمی‌، و سوزن‌ سوزن‌ شدن‌ پاها به‌ هنگام‌ قرار گرفتن‌ در معرض‌ سرما

◊ گاهی‌ بروز زخم‌های‌ دردناک‌ روی‌ انگشتان‌ و نوک‌ انگشتان‌ پا

درمان برگر

راهکار درمانی اصلی این بیماری قطع کامل و دائمی سیگار است با این حال مشاهده شده که ۴۰ درصد از بیماران موفق به این کار نمی‌شوند. در درمان این بیماری همچنین از آسپیرین، ایلوپروست (iloprost)، بلوک‌کننده‌های کانال کلسیم، آنتی بیوتیک، مواد ضد انعقادی یا بلوک سمپاتیک استفاده شده‌است.

جراحی بای پس عروق نتایج رضایت بخشی به همراه نداشته‌است. سایر روش‌های نسبتاً موفقیت‌آمیز عبارتند از» استفاده از فاکتورهای رشد عروق، قرار دادن سیم کیرشنر در مسیر تیبیا برای تحریک رگ سازی، استفاده از کمپرسور فشاری برای به جریان انداختن خون و استفاده از آنتاگونیستهای اندوتلین همچون بوسنتان.

رعایت کردن برخی نکات، ضروری است:

◊ آزمایشات‌ تشخیصی‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ موارد زیر باشند: سونوگرافی‌، پلتیسموگرافی‌ برای‌ کمک‌ به‌ تشخیص‌ کاهش‌ جریان‌ خون‌ در رگ‌های‌ محیطی‌، و آرتریوگرافی‌ (عکسبرداری‌ مخصوص‌ از سرخرگ‌ها) برای‌ تعیین‌ محل‌ ضایعات‌ عروقی‌

◊ اهداف‌ اصلی‌ درمان‌ عبارتند از: بهبود علایم‌ و جلوگیری‌ از بروز عوارض‌

◊ اگر سیگار کشیدن‌ ادامه‌ یابد، اقدامات‌ به‌ عمل‌ آمده‌ ندرتاً با موفقیت‌ همراه‌ خواهند بود، بنابراین‌ سیگار باید ترک‌ شود. برای‌ این‌ کار می‌توان‌ در یک‌ برنامه‌ مخصوص‌ ترک‌ سیگار شرکت‌ جست‌.

◊ از قرار گرفتن‌ در معرض‌ سرما خودداری‌ کنید. از جوراب‌، شلوار و دستکش‌ گرم‌ استفاده‌ کنید. ناخن‌ها را با احتیاط‌ کوتاه‌ کنید تا از وارد آمدن‌ آسیب‌ به‌ پوست‌ اجتناب‌ شود.

◊ جوراب‌ نخی‌ یا پشمی‌ و کفش‌ هایی‌ که‌ اندازه‌ پایتان‌ باشد به‌ پا کنید. جوراب‌ نباید از جنس‌ مصنوعی‌ باشد.

◊ برای‌ حفاظت‌ از پایتان‌ از کفی‌ مناسب‌ و نیز پوشش‌ نرم‌ داخل‌ کفش‌ استفاده‌ نمایید.

◊ پا برهنه‌ بیرون‌ از خانه‌ نروید.

◊ گاهی‌ عمل‌ جراحی‌ برای‌ قطع‌ اعصاب‌ سمپاتیکی‌ که‌ به‌ این‌ ناحیه‌ می‌روند انجام‌ می‌گیرد.

◊ در صورت‌ بروز قانقاریا، احتمال‌ قطع‌ انگشتان‌ پا یا دست‌، یا حتی‌ قطع‌ عضو وجود دارد.

◊ امکان‌ دارد انجام‌ مشاوره‌ برای‌ تغییر در شیوه‌ زندگی‌ که‌ محدودیت‌های‌ مربوط‌ به‌ بیماری‌ آن‌ را ایجاب‌ می‌کند، توصیه‌ شود.

سلامت و تندرست باشید.

پیشنهادی: همه چیز درباره ویروس خطرناک کرونا
ℹ️ اشتراک گذاری به دوستان خود:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *