همه چیز درباره علل انقراض دایناسورها 🦖
درباره علت انقراض نسل دایناسورها نظریههای مختلفی وجود داشت. دانشمندان تقریبا معتقد بودند که انقراض آنها بر اثر برخوردی بزرگ رخ داده است. زمینشناسان و زیست شناسان احتمال میدادند که از بین رفتن دایناسورها علت دیگری دارد.
از جمله علل انقراض دایناسورها
- فعال شدن آتش فشانها بر اثر دهانه برخوردی شیوا در هند
- فورانهای عظیم آتش فشانی در سطح زمین
- یا فرایندی تدریجی باعث انقراض دایناسورها شده است که اینها نظریههای موازی به شمار میرفتند.
آخرین پژوهشها نشان میدهد که برخورد یک شهابسنگ عظیم با زمین در حدود ۶۵ میلیون سال پیش در مکزیک، عامل انقراض دایناسورها و حدودا ۷۵ درصد از گونههای زنده روی زمین بوده است. آخرین انقراض بزرگی که بر روی زمین به وقوع پیوسته است مربوط به رویداد انقراض کرتاسه-پالئوژن است و چون منجر به گوناگونی پستانداران و سرانجام پیدایش انسان شده است بسیار مورد توجه قرار دارد.
واقعه برخورد شهاب سنگ
۶۶ میلیون سال پیش، شهاب سنگی به طول ۱۵ کیلومتر به منطقهای در مکزیک که امروزه به نام دهانه چیکسالوب شناخته میشود برخورد کرد. که تقریبا ۴۲۰ زتا ژول (یعنی ۴۲۰ ضربدر ۱۰ به توان ۲۱ ژول) انرژی را آزاد نمود که برابر با انرژی انفجار ۱۰۰ ترا تن (یعنی ۱۰۰ ضربدر ۱۰ به توان ۱۲ تن) TNT بود. برای درک بهتر، کافی است اشاره کنیم که این انرژی آزاد شده، ۲ میلیون بار بزرگتر از انرژی رها شده در بمب تزار (پر قدرتترین آزمایش هستهای) است. در اثر این برخورد، زمین دچار فرورفتگی شد و گودالی به قطر ۱۸۰ کیلومتر ایجاد گردید.
اتفاقات بعد از برخورد
پس از این برخورد، ابری بزرگ از گرد و غبار به پا خواست که مانع تابش نور خورشید شد و فرایند مرگ بخش بزرگی از پوشش گیاهی زمین آغاز گردید و به دنبال آن مرگ جانوران گیاهخوار و بعد از آن جانوران گوشتخوار رقم خورد. در دوران کرتاسه، با توجه به درصد بالای اکسیژن جو زمین، احتمالا این برخورد باعث ایجاد توفانهای بزرگ آتشین در سطح زمین شده که در مرگ دیگر جانوران نقش داشته است. و چون محل برخورد در اقیانوس بوده احتمالاً سونامیهای بزرگی در سواحل رخ داده است.
تاریخ دقیق برخورد
امروزه دانشمندان آمریکایی و اروپایی توسط تجهیزات مدرن توانستهاند دامنه تخمین زمان برخورد را به ۱۱ هزار سال محدود نمایند و بین ۶۶٫۰۳ تا ۶۶٫۰۴ میلیون سال در نظر بگیرند که تقریبا با انقراض عظیم دایناسورها همزمان است. و هنگام بحث در مورد وقایع زیستشناسی، ۱۱ هزار سال نهایت دقت ممکن به شمار میرود.
تصاویری از فسیل های جاندارانعلل انقراض دایناسورها
منبع / ویکی پدیا