انشا در مورد ایران، شکوه و عظمت آن

دو انشا زیبا درباره ی ایران

انشا درباره ایران، شکوه و عظمت ایران به صورت ادبی و توصیفی برای دانش آموزان آماده شده تا با نحوه نگارش و مهارت نوشتاری آشنا شوند با دانشچی همراه باشید.

انشا درباره ایران، شکوه و عظمت آن

به آب و هوایت که فکر می‌کنم چهار فصل است. در همه فصل‌ها می‌شود فصل‌های دیگر را در شهرهای مختلف یافت؛ در زمستان، جنوبت، بوی بهار می‌دهد و تابستان که می‌شود، روستاهای کوهستانی‌ات، خنکای زمستان را در بر دارد.

زمین حاصلخیزت، گوهرخیز است. آب‌های زلالت، خونی است که در رگ‌های زمین می‌جوشد و پاک می‌کند آن را از هر چه ناپاکی است.

استواری و عظمت کوه‌هایت و آنچه در درون خویش نهان کرده‌اند، ستودنی است. معادن طلا، سنگ، گچ و… و البته غارهایی که در دامنه‌ها و شیب‌ها پیدا می‌شوند و فراز و نشیب‌های تاریخ را برایمان حکایت می‌کنند، همه و همه بر عزت و فرهنگت ارزش می‌بخشند.

ایران عزیز! از تو سخن می‌گویم. تو که از وقتی قدم از قدم برداشتم، پایم بر زمین محکم تو قرار گرفت. سختی زمینت، اعتماد به نفسم را تقویت کرد برای قدم برداشتن، برای دویدن، برای پیشرفت.

ایران! وطن دوست‌داشتنیم از تو سخن می‌گویم، تو که تمدنی کهن، فرهنگی غنی و پیشینه‌ای به وسعت تاریخ در نهان داری، تو که در آغوشت، مردان غیور و زنان دلیری پرورش یافتند که از جان عزیز خویش گذشتند تا پرچم سه رنگت سرافراز و سربلند بماند: سبز، سفید، قرمز.

از همان روزها که مورد تاخت و تاز بیگانگان قرار گرفتی حرف می‌زنم. می‌خواستند هویتت، امنیتت، ذخایر غنی‌ات، دانشت، مردمانت و هر آنچه که تو را ایران می‌کرد از تو بگیرند. اما تو آنقدرها هم که فکر می‌کردند ضعیف و بدون پشتوانه نبودی، فرزندانی را در خود جای داده بودی که با تمام توان از تو محافظت کردند، علمشان در دنیا درخشید، قدرت نظامی‌شان ترس بر جان دشمنان انداخت و تعصب و غیرت ایرانی‌شان وادارشان کرد به عقب‌نشینی و سکوت.

و البته بالاتر از همه اینها، خداوند یگانه بی‌همتا، همان که کوه و  دشت و بیابان و دریا و این مردمان را در تو خلق کرد، همان که این‌همه نعمت به تو ـ ایران عزیز ـ بخشید و همان که نامت را در جهان مطرح کرد، حافظ تو سرزمین زیبا و باعظمت بوده و هست.

سربلند و جاوید بمانی ایران باشکوه!

انشا در مورد ایران

نیمی از جهان ما، ایران است

جهانی از جنس دریا، کوه و دشت هایی سرسبز رویایی پر از امنیت و زندگی روشن و سالم.

اینجا ایران است؛ بخش زندگی پرداز جهان.

– ایران، پرچمی زیبا و سه رنگ دارد، پرچمی از رنگهای سبز، سفید و قرمز که هر کدام نماد این رویای دلنشین هستند.

سبز، رنگی دلنشین که نماد سرسبزی ایران است.

سفید، نشانگر صلح و دوستی مردم خونگرم ایران است.

قرمز، رنگ خون؛نشانه ی رنگ سرخ خون شهیدان است.

ایران دنیایی از غذاهای خوشمزه ی محلی است؛ غذاهایی از جنس عشق و محبت مادران یا پدران یا همسران ایرانی…

کشور پهناور ما ایران دارای غذاهای محلی و خوش طعمی است مانند آبگوشت، آش، قیمه، قرمه سبزی، کوفته تبریزی و…

کوفته تبریزی غذای معروف تبریز است که در جهان مشهور شده است و از گوشت، لپه، سبزیجات و جعفری و…درست میشود که ماده ی اصلی آن که موجب خوشمزگی کوفته میشود، عشق است؛ عشقی که آشپز آن را با شوق و علاقه میپزد.

– هنرمندان ایرانی، ایران را به نثر و شعر فارسی آرایش داده اند. هنرمندان و شاعران و نویسندگان در مشهور بودن ایران نقش اساسی دارند. سعدی شیرازی، فردوسی، مولوی و حافظ جزء شاعران محبوب ایران می باشند، آثار سعدی، عشق و محبت سعدی نسبت به وطنش، ایرانی است که در کتابی به نام کلیات سعدی آن را معنا کرده است.

فردوسی شخصی است که ۳۰ سال زحمت کشید تا برای خدمت و شهرت گرفتن معنوی ایران، شاهنامه را نوشت هنری که عالم را شگفت زده کرد.

– ایران، قلب کشور های جهان است؛ نصف جهان که با عشق و محبت مردم به هم وطنانشان، مهمان های زیادی نیز جذب کرده است و این از لطف خداست که ما را از خوش شانس های ایرانی قرار داده است؛ قدر ایران را بدانیم.

ارسالی: سمانه لطیفی

موضوع انشا ایران وطن من

به نام خدا بخشنده و مهربان من یک ایرانی هستم. یک ایرانی که به ایرانی بودنش افتخار می کند. ایران قدیمی ترین کشور دنیاست. ایران؛ کشوری با آب و هوای چهار فصل است که محصولات انحصاری مانند زعفران و پسته دارد. کشوری که سرشار از منابع طبیعی می باشد؛ از منابع آهن و آلومینیوم گرفته تا ذخایر نفت و گاز. ایران؛ سرزمینی با آدابی اصیل و رسومی تاریخی، بر پایه مهرورزی و محبت است. مثلاً جشن نوروزمان را جمشید بنا نهاد تا ما با شادی کردن و بازدید از خانه های هم دیگر، دل هایمان را به هم نزدیک تر کنیم، نه مانند هالووین که بر پایه ترس و وحشت بنیان گذاشته شده است.

ایران؛ سرزمینی است که دنیا آن را به شاعران شیرین سخنی چون حافظ و سعدی و فردوسی و عطار و خیامش می شناسد. شاهنامه تنها یکی از حماسی ترین و شکوهمند ترین آثار پارسی است. شاهنامه به عزت و شکوه و قدرت رستم و اسفندیار و آرش اشاره می کند که مایه سربلندی ما می شود. داستان های ما بر پایه ی علم و اندیشه و هیجان و جوانمردی و ایمان است، نه مانند داستان های هری پاتر و آر ال استاین، بر پایه ی تخیل و ترس و وحشت.

زمانی که اروپا در دوره عصر تاریکی به سر می برد و اروپاییان با حسرت به ایرانیان نگاه می کردند، ایران در قله اقتدار علم دنیا بود و آثار دانشمندانی چون: ابوعلی سینا و رازی و ابوریحان به زبان های زنده ی دنیا ترجمه می شد. ایران؛ سرزمین دلیرمردانی چون پوریای ولی، تختی و رییسعلی دلواری است. ایران؛ سرزمین مردان غیوری است که بر پایه ی “حب الوطن من الایمان” با دستان خالی و دلی سرشار از ایمان در برابر تمام دنیای کفر ایستادند؛ از چمران و بابایی و صیاد شیرازی و باقری تا شهدای انرژی هسته ای: شهریاری و احمدی روشن. ایران؛ همان سرزمینی است که باعث ترس و واهمه ی ابرقدرت های جهان شده است. ایران؛ کشوری که مانند دُر در جهان می درخشد. کشوری که با موشک های شهاب و صاعقه و آذرخش، گنبد آهنین اسراییل را به مسخره گرفته است و کابوس کرکس ها شده است.

ایران؛ کشوری که اسرائیل و آمریکا با آن هیبت پوشالی، از آن می ترسند. هر روز تحریم می کنند، اما ما با تلاش دانشمندان جوانمان توانستیم به فن آوری های جدید دست یابیم. رتبه ی اول علمی منطقه را کسب کردیم. ماهواره ی امید و تدبیر و سفیر را به آسمان فرستادیم و با بومی کردن انرژی هسته ای، دنیا را به زانو درآوردیم. من ایرانی ای هستم که پوستم، گوشتم و نفسم با سرزمینم آغشته شده است. من همیشه با جان خویش از کشورم حمایت می کنم. من با تلاش خود، سرزمینم را خواهم ساخت. ایرانی که همیشه سربلند و آزاد باشد.

انشای سوم : انشای کشور ایران سرای من

کشور ایران! چه نام قشنگی! این نام دلنشین، خاطره ها و خیالهایی را برمی انگیزد که یاد آنها همچون چشمه، پیوسته جاری و زلال است. ایران خانه ی بزرگ ماست. ایران چیزهای زیادی دارد که می توان درباره ی هر یک از آنها بسیار گفت و نوشت. چشمه ها، کوه ها، دشتها، کشتزارها، آسمان زیبا و مزرعه های رنگارنگش و هزار و یک چیز از صفا و سادگی و صمیمیت مردمانش. مردان و زنان ایرانی پرتلاش و با ایمان هستند. ایرانیان سحرخیزانی هستند که پیش از خورشید، طلوع می کنند و با تلاش خود به زندگی، گرمی و گوارائی می بخشند. میهن من! در جای جای تو آثار و بناهای تاریخی نظیر ارگ بم کرمان، بیستون کرمانشاه و تخت جمشید در مرودشت فارس وجود دارد. تو شاعرانی خلاق و پرآوازه چون حافظ، سعدی، فردوسی و دلیرمردانی مثل آرش کمانگیر داشته ای.

میهنم! ایران عزیز، تو را با تمام داشته ها و نداشته هایت دوست دارم و به تو افتخار می کنم.

موضوعات پیشنهادی انشاهای دانش آموزی