خانه » زیست شناسی » تحقیق در مورد سنجاب ایرانی

تحقیق در مورد سنجاب ایرانی

تحقیق مختصر در مورد سنجاب ایرانی

سنجاب ایرانی

سنجاب ایرانی نوعی سنجاب است که در جنگل‌های پهن‌برگ قفقاز، آناتولی، زاگرس و مدیترانه شرقی زندگی می‌کند.

سنجاب ایرانی جانوری متوسط‌ الجثه بوده و بین ۲۰ تا ۲۵ سانتی‌متر طول دارد.

موهای پشتی آن خاکستری متمایل به قهوه‌ای است و زیر بدن جانور زرد رنگ می‌باشد.

موی سر و پشت دم قرمز حنایی است.

جفت‌گیری سنجاب ایرانی از فصل بهار شروع می‌شود و پس از حدود ۴۰ روز سه تا هشت بچه کور و بی‌مو می‌زاید. بچه‌ها در یک سالگی بالغ می‌شوند. طول عمر در اسارت حدود ۱۵ سال است.

سر و دم قرمز رنگ سنجاب ایرانی مشخصه‌ای است که این پستاندار را از دیگر سنجاب‌های موجود در ایران متمایز می‌سازد با این حال هرچه از جنگل‌های شمال زاگرس به سمت جنوب آن پیش می‌رویم رنگ این جانور دستخوش تغییراتی شده و با کاسته‌شدن از رنگ حنایی آن بیشتر به رنگ نخودی نزدیک می‌گردد.

غذای سنجاب های ایرانی

دانه، میوه، جوانه، برگ، پوست درختان، و احتمالاً از تخم و جوجه پرندگان تغذیه می‌کند. برای فصل زمستان مقدار زیادی مواد غذایی و به خصوص دانه بلوط را در سوراخ‌های زمین، زیر ریشه، یا سوراخ درختان مخفی می‌کند که این کار او، کمک فراوانی به رشد و تجدید حیات جنگل‌های بلوط می‌نماید.

زندگی

روزها فعال است و معمولاً به صورت انفرادی بر روی درختان زندگی می‌کند، برای تغذیه گاهی اوقات روی زمین نیز دیده می‌شود. لانه را در سوراخ درختان ایجاد می‌کند و سطح آن را به وسیله علف‌های نرم مفروش می‌سازد و بیشتر درختان بلند و کهنسال را برای لانه سازی انتخاب می‌کند.

زیستگاه و وضعیت بقا در ایران

سنجاب ها در ایران بومی غرب کشور است و در مناطق جنگلی زاگرس از سردشت آذربایجان غربی تا مناطق چهارمحال، لرستان، کهکیلویه و فارس دیده می‌شود.

مهمترین زیستگاه سنجاب ایرانی در ایران، جنگل‌های بلوط سردشت در آذربایجان غربی است. در عین حال بیشترین میزان شکار و قاچاق این جانور به منظور فروش آن به عنوان حیوان خانگی نیز در این منطقه صورت می‌پذیرد که همین امر باعث تهدید وضعیت بقای آن‌ها در کشور شده است. گذشته از آن بسیاری از این جانوران در هنگام و به‌دلیل حمل و نقل نادرست تلف می‌شوند که خود موجب افزایش نگرانی‌ها در این باره شده است.

دیگر عاملی که حیات این سنجاب را تهدید می‌کند تخریب زیستگاه‌های آن است. اسکان عشایر و روستائیان دامدار مناطق غربی در جنگل‌های بلوط این منطقه سبب شده تا آنها برای تغذیهٔ دام‌های خود اقدام به بریدن شاخه‌های درختان بلوط نمایند که همین امر موجب خشکیدن درختان بلوط و در نتیجه از دست رفتن منبع غذایی اصلی سنجاب‌های این منطقه شده که خود تهدیدی جدی برای حیات سنجاب ایرانی به شمار می‌رود.

نقش سنجاب ها

سنجاب ایرانی با جمع آوری و دفن دانه های بلوط در زیر خاک، به تکثیر درختان جنگلی کمک می کند.

پیشنهادی: اهمیت گراز و خرس در جنگل چیست
ℹ️ اشتراک گذاری به دوستان خود:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *