خانه » مذهبی و دینی » تحقیق درباره ماجرای مرگ ابراهیم و ارتباط آن با ویژگی سوم پیامبران

تحقیق درباره ماجرای مرگ ابراهیم و ارتباط آن با ویژگی سوم پیامبران

در مورد ماجرای مرگ ابراهیم و ارتباط آن با ویژگی سوم پیامبران یعنی مبارزه با عقاید باطل و خرافات بیشتر بدانیم

ماجرای مرگ ابراهیم و ارتباط آن با ویژگی سوم پیامبران یعنی مبارزه با عقاید باطل و خرافات

مختصر در مورد ماجرای مرگ ابراهیم

در ذی الحجه سال هشتم هجری پیامبر اسلام از همسرش ماریه قبطیه ـ از دختران مصری که توسط پادشاه مصر برای پیامبر فرستاده شده بود ـ صاحب فرزند پسری شد که نامش را ابراهیم نهاد.

پیامبر از تولد فرزندش شاد بود و نسبت به او محبت زیادی داشت، جبرئیل نیز بعد از تولد این فرزند نازل شد و با عنوان «اباابراهیم» به پیامبر سلام کرد.

پیامبر روز هفتم تولد، برای فرزندش، عقیقه کرد، موهای او را تراشید و هم‌وزن موهایش به مساکین نقره داد.

درگذشت ابراهیم

کودک محبوب پیامبر عمر کوتاهی داشت و بعد از مدتی بیمار شد و درگذشت.

درباره درگذشت این کودک چند روایت وجود دارد؛ بنابر روایتی در ۱۶ ماهگی و بنابر روایتی دیگر در ۱۸ ماهگی، و براساس روایتی دیگر بعد از یک سال و ده ماه و هشت روز از دنیا رفت و پیامبر او را در قبرستان بقیع به خاک سپرد و سنگی بر مزارش گذاشت و روی سنگ آب پاشید.

پیامبر بعد از مرگ فرزندش

بعد از مرگ ابراهیم، پیامبر غمگین و ناراحت شد و گریست و فرمود: «دیده می‌گرید و دل اندوهناک است، ولی چیزی که باعث خشم پروردگار گردد، نمی‌گوییم». سپس به فرزندش ابراهیم فرمود: «ای ابراهیم! در مرگ تو ما اندوهگین هستیم».

عده‌ای با دیدن حالات پیامبر به ایشان اعتراض کردند که شما ما را از گریه بر مردگان نهی می‌نمودید، اکنون چگونه در سوگ فرزند خود اشک می‌ریزید؟

پیامبر به ایشان فرمود: «من هرگز نگفته‌ام که در مرگ عزیزان خود گریه نکنید، زیرا این احساسات نشانه دلسوزی و مهربانی و ترحم است و شخصی که دلش بر حال دیگران نسوزد، مورد رحمت الهی قرار نمی‌گیرد. من گفته‌ام که در مرگ عزیزان، شیون نکنید و سخنان کفرآمیز و یا سخنانی که بوی اعتراض می‌دهد نگویید و از شدت اندوه، لباس‌های خود را پاره ننمایید».

در روایتی آمده است که ایشان رو به کوه ایستادند و فرمودند: «ای کوه! اگر آنچه بر من وارد شده بر تو وارد می‌شد، تو را درهم می‌کوبید، ولی ما همان‌گونه که خدا فرمان داده، می‌گوییم: إنّا لِلهِ وَ إنّا اِلَیْهِ راجِعونَ وَ الْحَمدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمینَ».

خورشیدگرفتگی و ارتباط آن با مرگ ابراهیم

همان روزی که فرزند پیامبر درگذشت، کسوف (خورشیدگرفتگی) رخ داد و مردم مدینه آن را به مرگ ابراهیم نسبت دادند و گفتند که به خاطر مرگ ابراهیم خورشیدگرفتگی پیش آمد.

پیامبر با شنیدن این سخن بین مردم آمدند، به منبر رفتند و بعد از حمد خداوند فرمودند: «اى مردم همانا خورشید و ماه دو نشانه از نشانه‏‌هاى قدرت حق تعالى هستند که تحت اراده و فرمان او هستند و براى مرگ و حیات کسى نمى‏‌گیرند و هر زمان دیدید آن دو یا یکى از آنها گرفت نماز بگزارید».

و به این ترتیب پیامبر اکرم در شرایط سخت و اندوهناکی که بعد از مرگ فرزند برایشان پیش آمده بود، رسالت هدایت مردم را فراموش نکردند و وقتی سخنانی از جنس جهل و خرافه شنیدند، فوراً در جهت بیداری مردم و آگاهی دادن به ایشان قدم برداشتند.

این سخنان می‌توانست به نفع مقام ایشان تمام شود، اما در مکتب اسلام و سیره پیامبر اسلام، مسلمانان باید آگاه، دوراندیش، با معرفت، دانا، بیدار و هوشیار باشند تا در مسیر صحیح قرار گرفته و به مقصد نهایی و کمال انسانیت راه یابند.

ℹ️ اشتراک گذاری به دوستان خود:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *