انجمن ایاستیام در صنعت فولاد ضد زنگ
استنلس استیل دستاورد چشمگیر از متالورژی مدرن است. یک متالورژیست برجسته در قرن ۲۰ام به نام کارل زاپفه (Carl Zapffe) این فلز را “فلز معجزهگر” و “شاهکار دستآورد متالورژی” نامید.
استنلس استیل نه تنها دستاورد درخشان از متالورژی مدرن است، بلکه میراث ماندگار صنعت و پیشرفت بشریت است. فولادهای کروم طی این سالها به دلیل سختی زیاد در برابر خوردگی مورد استفاده فراوان قرار گرفتهاند اما هاری برالی کسی بود که اولین فولاد کروم تجاری را تحت عنوان فولاد ضد زنگ برای ساخت تیغه های کارد و چنگال در سال ۱۹۱۳ استفاده نمود.
با گسترش صنعت فولاد ضد زنگ، میلگرد استیل، لوله استیل و ورق استیل در صنایع مختلف مورد استفاده قرار گرفت؛ با توجه به نوع مصرف این فولاد، در انواع و گرید مختلف تولید و در اختیار صنایع قرار گرفت.
بزرگترین نشست استنلس استیل (۱۹۲۴) و اهمیت استانداردسازی فولاد
در سال ۱۹۲۴ “انجمن امریکایی برای آزمایش مواد” که به اختصار ASTM (the American Society for Testing Materials) نامیده میشود یک نشت با نام ” آلیاژهای مقاوم در برابر خوردگی و حرارت و آلیاژهای مقاومت الکتریکی“را ترتیب داد که از تاریخ ۲۴ تا ۲۷ ژوئن در امریکا برگزار گردید. در این مراسم تمام کسانی که در جریان تجارت فولاد ضد زنگ بودند و همچنین نمایندگان شرکتهایی که علاقهمند به ورود این فلز به صنعت بودند، حضور داشتند. علاوه براین در این نشست سخنرانیهایی از صنعت فلزات غیرآهنی ارایه شد و شرکتهایی هم که آلیاژهای مقاومت الکتریکی تولید میکردند حضورداشتند.
ASTM از اوایل شروع قرن ۲۰ام که صنعت ریلسازی و موتورهای بخار به طور گسترده برای حمل و نقل مردم و یا حمل بار استفاده میشدند، شروع به فعالیت نمود. البته در آن زمان هنوز نه هیچ استانداردی برای محصولات آهنی و استیل وجود داشت و نه روشهایی استاندارد برای آزمایش این مواد. به همین خاطر معمولا انفجارهای لوکوموتیوها و دیگهای بخار اتفاق میافتاد، و همچنین خرابیهای مسیرهای فولادی، کشتیهای راه آهن و چرخها و محورهای لوکوموتیو که معمولاً منجر به تلفات جانی و مالی قابل توجهی نیز میشدند، لذا اهمیت وجود استانداردهایی برای آزمایش مواد آهنی و به خوبی احساس میگردید.
تاسیس کنندگان انجمن ASTM
منسفیلد مریمان (Mansfield Merriman)، دانش آموخته دانشکده علمی شفیلد در ییل و استاد مهندسی عمران در کالج لهیگ و همچنین ادگار ماربورگ (Edgar Marburg)، استاد مهندسی عمران در دانشگاه پنسیلوانیا، از جمله کسانی بودند که در سال ۱۸۹۸ در امریکا جلساتی را برای پرداختن به موضوع فولاد و مسایل مربوط به آن برگزار کردند. این جلسات در نهایت منجر به تشکیل ASTM و ایجاد یک کمیته در رابطه با فولاد به همراه ۶۰ عضو گردید که طی دو سال کمیتهی “مشخصههای ریلهای فولادی” ایجاد گردید که خود آغازگر شروع به کار یک سازمان بزرگ در زمینه استانداردسازی و آزمایش تمامی مواد از جمله فلزات، سیمان، رنگ، فرآورده های نفتی، شیشه، منسوجات، آزمایش سختی، آزمایشات کشش و روشهای تجزیه و تحلیل شیمیایی شد.
میتوان گفت تا سال ۱۹۲۴ تقریباً ۲۵ کمیته فنی ASTM وجود داشت که جلسات سالانه در ماه ژوئن با حضور همه اعضای کمیته تشکیل میشد که اغلب جلسات همانند نشست فولاد ضد زنگ در آتلانتیک سیتی امریکا برگزار می گردید.
نشست سال ۱۹۲۴هم در حضور تمام تولید کنندگان استنلس استیل امریکا و کانادا و همچنین با سخنرانیای از طرف کارخانه فولاد کروپ (Krupp Steel Works) آلمانی برگزار شد. بدون شک این نشست بزرگترین نشست مردم امریکا بود که در زمینه صنعت استنلس استیل (که به تازگی توسط شرکت فولاد فرث استارلینگ (Firth-Sterling Steel) به دنیای صنعت راه پیدا کرده بود) برگزار گردید. این نشست آغازگر جهشی چشمگیر برای بهبود شاخصههای آلیاژهای فولاد و همچنین ایجاد روشهایی برای آزمایش و استانداردسازیِ مواد آهنی و حتی غیرآهنی بود.
تاریخچه و حق ثبت اختراع
سال ۱۹۱۹ مقاله ای توسط P.A.E. Armstrong که یک متالورژیست امریکایی و نایب رییس شرکت لودلوم بود ارایه گردید. در آن زمان این شرکت فولادهای ضد زنگ خود را با نام های تجاری نِوا استین و سیلکروم به بازار عرضه کرد. این آلیاژ دارای کروم بالا، کربن کم، سیلیکون و آهن بود و در سال ۱۹۱۹ توسط آرمسترانگ ثبت اختراع شد.
مقالات و کتب در رابطه با فولاد ضد زنگ آلیاژ آهن-کروم-نیکل
مقالهای هم توسط دکتر بنو اشتراوس (Dr. Benno Strauss) از شرکت کروپ آلمانی ارایه گردید که اولین مقاله ثبت شده برای توصیف آلیاژ آهن-کروم-نیکل بود. میتوان گفت که این مقاله در آن زمان مورد توجه خاص دانشمندان قرار گرفت، چرا که این نوع از فولاد ضد زنگ هنوز در آمریکا استفاده نشده بود.
لازم بذکر است در سالهای ۱۹۱۷-۱۹۴۹ بیشترین مقالات و کتب در زمینه استنلس استیل یا فولاد ضد زنگ به چاپ رسیدند که هر کدام جدیدترین و جالبترین یافتهها در زمان خود بودند.