خانه » ادبیات » معنی بیت ” سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز “

معنی بیت ” سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز “

درباره معنی و مفهوم شعر سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز ، مرده آن است که نامش به نکویی نبرند

سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز

در ادامه با معنی و مفهوم این بیت از سعدی آشنا می شوید. با دانشچی همراه باشید.

معنی بیت سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز

۱- یعنی همیشه از انسان های بزرگ به نیکی یاد می شود حتی اگر جسم آنها در این دنیا نباشد، آثار آنها همچنان باقی مانده و با مرگشان هیچ گاه یاد و خاطرشان فراموش نمی گردد.

مانند امام حسین علیه السلام که چندین قرن است که شهید شده و از وجود ایشان محروم گشته ایم اما همچنان نام زیبایشان بر زبان ها جاری است گویی هیچ گاه نمرده اند.

از طرف دیگر، مرده واقعی کسی است که طوری زندگی کند که مردم هیچ گاه از او به نیکویی یاد نکنند؛ مانند شمر، یزید، معاویه و ظالمان دیگری که هرگاه یادی از آنها می شود لعن و نفرین های مردم سویشان روانه می گردد!

۲- انسان های خوب هیچ گاه نمی میرند. حتی زمانی که از دنیا بروند یادشان زنده است و نامشان بلندآوازه است.

۳- در این بیت، جناب سعدی مرده واقعی را کسی می داند که در زندگی طوری رفتار و عمل کرده که باعث بدنامی و بدآبرویی خویش گشته؛ مثل کسی که خلف وعده می کند، دروغ می گوید، دیگران را مسخره می کنند، به امانت های دیگران آسیب می رساند و… هیچ گاه مردم از این افراد به نیکی یاد نمی کنند چرا که اعمال و رفتار زشت اینها سبب بدنامی شان گشته است.

شعر کامل سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز

دنیی آن قدر ندارد که بر او رشک برند

یا وجود و عدمش را غم بیهوده خورند

نظر آنان که نکردند در این مشتی خاک

الحق انصاف توان داد که صاحبنظرند

عارفان هر چه ثباتی و بقایی نکند

گر همه ملک جهان است به هیچش نخرند

تا تطاول نپسندی و تکبر نکنی

که خدا را چو تو در ملک بسی جانورند

این سراییست که البته خلل خواهد کرد

خنک آن قوم که در بند سرای دگرند

دوستی با که شنیدی که به سر برد جهان

حق عیان است ولی طایفه‌ای بی‌بصرند

ای که بر پشت زمینی همه وقت آن تو نیست

دیگران در شکم مادر و پشت پدرند

گوسفندی برد این گرگ معود هر روز

گوسفندان دگر خیره در او می‌نگرند

آن که پای از سر نخوت ننهادی بر خاک

عاقبت خاک شد و خلق بدو می‌گذرند

کاشکی قیمت انفاس بدانندی خلق

تا دمی چند که مانده‌ست غنیمت شمرند

گل بی خار میسر نشود در بستان

گل بی خار جهان مردم نیکوسیرند

سعدیا مرد نکو نام نمیرد هرگز

مرده آن است که نامش به نکویی نبرند

شعر از سایت گنجور

بیشتر بدانید: در مورد زندگینامه‌ی سعدی

اختصاصی-دانشچی

 

ℹ️ اشتراک گذاری به دوستان خود:

یک دیدگاه

  1. خدیجه شکاری نیری ازاستان سمنان شاهرود

    سلام خسته نباشید برای حفظ اثار علمی وادبی زبان فارسیواغنای گنجیه ی ادبی نسل جوان این سایت ها همیشه فعال باشند خدانگهدارتان وممنون اززحمات وخدمات ارزشمندتان درود فراوان برشما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *