وطن دوستی نشانه ایمان است
وطن چیست؟
وطن یک انسان عبادت از جایگاهی است که در آن زندگی می کند. بعضی دیگر معتقدند، برای اینکه جایی را وطن بنامیم، صرف زندگی کردن در آن مکان کافی نیست بلکه باید فرد با آن مکان، روابط طبیعی یا قرار دادی داشته باشد. مثلاً در آن مکان متولد شده باشد و آداب و رسوم و حقوق و اخلاق و مذهب مردم آن مکان را پذیرفته باشد.
رابطه ی یک انسان با جایگاهی که در آن زندگی می کند، کاملاً نسبی است. هر چه که ریشه های وجودی طبیعی یک انسان در یک مکان قوی تر باشد، ارتباط آن شخص از نظر روانی و طبیعی با آن محل بیشتر و قوی تر خواهد بود.
وطن دوستی نشانه ایمان است یعنی چه؟
وطن دوستی نشانه مهر به هموطن و مهر انسان به خانه و خانواده است. ما این واژه را برای پاسداری از ارزش خانه، خانواده، شهر، کشور و فرهنگ و اعتقادات به کار میبریم؛ در این پرستشها ما به انسان حرمت میگذاریم. البته در نهایت، این حس وظیفهشناسی مورد قبول و رضای خداوند واقع میشود.
حب الوطن من الایمان، یعنی محبت به وطن «از» ایمان است، نه این که خودش ایمان است. کسی به وطنش محبت دارد که ایمان به خدا داشته باشد و معمولاً کسانی که شعار از «وطن» میدهند و ایمانی به خدا ندارند، در کوچکترین امتحانها خود را میبازند و برای اندکی منافع بیشتر، زندگی راحتتر، دغدغهی کمتر، درگیر نشدن با مسائل و مشکلات وطن و … قید همه چیز را می زنند. اما آن کسانی که به خدا ایمان دارند، ایستادگی کرده و با تحمل تمامی مشکلات و حتی استقامت تا پای شهادت، در حفظ و استیلای وطنشان کوشا هستند.
در این جمله با دو واژهی کلیدی «حُب الوطن» و «الایمان» مواجه هستیم، که هر کدام برای خویش تعریف و اصول و موازینی دارند که بر اساس آنها میتوان گفت: کسی وطن دوست است که پایبند به این اصول و موازین باشد و شخصی دیگر چون پایبند به این اصول و موازین نبوده، حب وطن ندارد. دربارهی ایمان نیز اگر کسی اصول و موازین ایمان را داشته باشد، مسلمان و مؤمن است، و اگر پایبند به آنها نباشد، مسلمان و مؤمن نیست.
امیرالمومنین، علی (علیه السلام) در خطبه بیست و نهم از نهج البلاغه خطاب به مردمی که از جنگ خسته شده اند و گوش به فرمان حضرتش نمی دهند می فرماید:
«ایَّ دار بعد دارکم تمنعون و مع ایّ امام بعدی تقاتلون» «از کدامین خانه و وطن دفاع خواهید کرد؟ اگر از وطن خود که دار اسلام است دفاع نکنید. و اگر همراه با من آماده پیکار با دشمن نشوید، پس از من با کدام رهبر، آماده پیکار، دشمن خواهید شد؟»
فرق وطن دوستی و وطن پرستی
قرآن راجع به وطن دوستی میگوید: پیداست علاقه به دیار یك علاقهای است كه وقتی دستش را گرفتی و از وطن بیرونش كردی، به او ظلم كردی. (آلعمران/۱۹۵) قرآن میگوید: اما وطن پرستی مثل بت پرستی است. وطن دوستی بله، وطن پرستی شرك است مثل بت پرستی.
پیشنهادی: چرا میهن را به مادر تشبیه می کنند