همه چیز در مورد احتکار و مجازات فرد احتکار کننده
احتکار چیست؟
احتکار (به انگلیسی: Hoarding) در علم اقتصاد، عبارت است از کاهش دادن يا متوقف کردن جريان توزيع کالا توسط همه يا برخي از فروشندگان به طور موقت با این احتمال که بتوانند برای کسب سود به مشتریان فروخته شوند. اینکار خلاف قانون است.
در واقع احتکار کردن نوعی ظلم کردن به مردم می باشد و حتی در قرآن نیز از آن صحبت شده و انسان ها, را از انجام آن برحذر کرده است. قانون مجازات اسلامی برای شخص محتکر مجازات هایی در نظر گرفته است و با آن برخورد می کند. با توجه به میزان احتکار مجازات اعدام، حبس و جزای نقدی در نظر گرفته شده است.
معنی احتکار
احتکار از ماده حکر است، و حکر به معنای ذخیره کردن طعام به امید و انتظار چیزی است. به کسی که این عمل را انجام می دهد محتکر گفته میشود. به نظر برخی از لغتشناسان، احتکار به معنای جمع آوری و نگهداری طعام و آنچه که خورده میشود (ارزاق)، به امید گران شدنش است.
مجازات فرد احتکار کننده
دادگاه میتواند علاوه بر جریمه مالی و حبس، مرتکب را به ۲۰ تا ۷۴ ضربه شلاق در انظار عمومی محکوم نماید. در مواردی که اخلال در امر توزیع مایحتاج عمومی از طریق احتکار عمده یا کلان یا فراوان ارزاق یا نیازمندی های عمومی نباشد مرتکب به دو تا پنج سال حبس و ضبط کلیه اموال که از طریق غیرقانونی به دست آمده است به عنوان نقدی محکوم خواهد شد. اگر این اقدامات از طرف شخص یا اشخاص حقوقی اعم از خصوصی یا دولتی یا نهادها یا تعاونی ها و غیراینها انجام گیرد،
فرد یا افرادی که در انجام این اقدامات عالما و عامدا مباشرت یا شرکت یا به گونهای دخالت داشته باشند، بر حسب اینکه اقدام آنها با قسمت اول یا دوم ماده ۲ قانون مجازات اخلال گران در نظام اقتصادی کشور منطبق باشد به مجازات مقرر در این ماده محکوم خواهند شد.
در این موارد اگر مدیر یا مدیران و بازرس یا بازرسان و بطور کلی مسئول یا مسئولین ذیربط که به گونه ای از انجام تمام یا قسمتی از اقدامات مزبور مطلع شوند و در زمینه جلوگیری از آن یا آگاه ساختن افراد یا مقاماتی که قادر به جلوگیری هستند اقدام فوری و موثری انجام ندهند و از انجام تکلیف مقرر خود داری کرده یا با سکوت خود به تحقق جرم کمک کنند معاون جرم محسوب شده و حسب مورد برابر مقررات ماده ۷۲۶ قانون مجازات اسلامی به حداقل مجازات مقرر در هر مورد محکوم خواهند شد.
هدف اصلی احتکار برای فروشندگان، منفعت طلبی از تمایل و شتابی است که خریداران در اثر باور کردن، کمیابی کالا از خود نشان داده و به ذخیره سازی و نگهداری کالا میپردازند.
بیشتر بخوانید: در مورد اموال عمومی و نمونه های آناحتکار چیست؟ و مخصر در مورد آن _ دانشچی