خانه » ادبیات » معنی شعر زاغ و کبک (جامی)

معنی شعر زاغ و کبک (جامی)

معنی و مفهوم شعر زاغ و کبک فارسی پایه یازدهم از جامی

معنی شعر زاغ و کبک از جامی

در این پست، معنی و مفهوم شعر زاغ و کبک از جامی را از کتاب فارسی یازدهم برای شما دوستان عزیز آماده کرده ایم. با دانشچی همراه باشید.

معنی شعر زاغ و کبک

۱- زاغی از آنجا که فراغی گزید
رخت خود از باغ به راغی کشید

معنی: کلاغی برای اینکه مدتی استراحت کند، آماده رفتن از باغ به صحرا شد.

راغ: صحرا
زاغ: کلاغ
رخت کشیدن: آماده رفتن شدن

۲- دید یکی عرصه به دامان کوه
عرضه‌دهِ مخزن پنهان کوه

معنی: فضای بازی را جلوی دامنه کوه مشاهده کرد که نشان دهنده گنجینه های پنهان شده در دل کوه بود.

 

۳- نادره کبکی به جمال تمام
شاهد آن روضهٔ فیروزه‌فام

معنی: کبک نادر و کمیابی را دید که در اوج زیبایی بود. کبک با زیبایی اش جلوه دل انگیزی به آن باف فیروزه ای رنگ بخشیده بود.

نادر: کمیاب
شاهد: زیبارو
فام: رنگ
روضه: باغ

۴- هم حرکاتش متناسب به هم
هم خطواتش متقارب به هم

معنی: هم حرکات کبک باهم هماهنگ بودند و هم گام برداشتن هایش نزدیک به هم و مرتب بود.

 

۵- زاغ چو دید آن ره و رفتار را
و آن روش و جنبش هموار را

معنی: کلاغ وقتی طرز راه رفتن و حرکات کبک را دید
روش: راه رفتن

 

۶- باز کشید از روش خویش، پای
در پی او کرد به تقلید جای

معنی: دست از راه رفتن خود برداشت و تصمیم گرفت به جای نوع راه رفتنش، راه رفتن کبک را تقلید کند.
پا باز کشیدن: ترک کردن و منصرف شدن از چیزی

 

۷- بر قدم او قدمی می‌کشید
وز قلم او رقمی می‌کشید

معنی: کلاغ پایش را جای پای کبک می گذاشت و رد پاهای او را دنبال می کرد (و تمام حرکات کبک را عین خودش تقلید میکرد.)

قلم کشیدن: نمونه برداشتن، تقلید کردن

 

۸- در پی‌اش القصه در آن مرغزار
رفت براین قاعده روزی سه چار

معنی: خلاصه، سه چهار روزی را در آن دشت و چمن، مثل کبک رفتار کرد و تمام حرکات او را بصورت تقلیدی به جا آورد.

مرغزار: دشت

 

۹- عاقبت از خامی خود سوخته
رهروی کبک نیاموخته

معنی: در آخر، بخاطر بی تجربه بودنش، نتوانست روش راه رفتن کبک را یاد بگیرد.
خامی: بی تجربگی
رهروی: روش راه رفتن

۱۰- کرد فرامش ره و رفتار خویش
ماند غرامت‌زده از کار خویش

معنی: نه تنها نتوانست راه رفتن کبک را یاد بگیرد، بلکه همان راه رفتن قبلی خودش را هم فراموش کرد و از این کار اشتباه (یعنی تقلید بیجا از دیگران) زیان دید.
غرامت زده: کسی که ضرر و زیان دیده، تاوان کشیده

 

پیام شعر: این شعر با اینکه داستان دو پرنده را بیان می کند اما به خوبی به انسان تذکر می دهد که در زندگی اش دست از تقلید کردن های بیجا از دیگران بردارد. چراکه برخی تقلیدها به خود انسان آسیب میزند. مثلا برخی ها به بهانه اینکه فلان عمل زیبایی به تازگی مد شده، آن را انجام می دهند با اینکه هیچ مشکلی در زیبایی شان نداشتند اما گاهی همین عمل زیبایی باعث میشود آسیب جدی به بدنشان وارد شده و از خیلی کارها باز بمانند.

پیشنهادی: خلاصه زندگی نامه عبدالرحمن جامی

اختصاصی-دانشچی

ℹ️ اشتراک گذاری به دوستان خود:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *