تحقیق در مورد تخمین مسافت

درباره روش‌های تخمین مسافت بیشتر بدانید!

تخمین مسافت در یک تعریف کلی به تعیین فاصله بین دو نقطه می‌گویند. با پیشرفت تکنولوژی و فرستادن ماهواره‌های مختلف داخل مدار در فضا، امکان تخمین مسافت به صورت دقیق و سریع با دستگاه موقعیت‌یاب (GPS) امکان‌پذیر شده است. اما متأسفانه چون اکثر ماهواره‌هایی که به این منظور در مدار قرار گرفته‌اند، ساخته شده کشورهای خارجی هستند، مرزهای ایران را ناایمن شناخته و در داخل ایران موقعیت دقیقی به ما نشان نمی‌دهند. بنابراین علم به روش‌های قدیمی و سنتی تخمین مسافت، ما را در جهت‌یابی صحیح‌تر کمک می‌کند.

تخمین مسافت چیست؟

در تعریف دقیق تخمین مسافت می‌توان گفت که به اندازه‌گیری تقریبی فاصله بین دو نقطه در عرض و برد، تخمین مسافت می‌گویند که بیشتر در مباحث نظامی کاربرد دارد. به عبارت دیگر می‌توان گفت تخمین مسافت به این صورت انجام می‌شود:

– روی سلاح، درجه مناسب برای نشانه‌روی را می‌بندیم. این مرحله بسیار مهم است چرا که در صورت بروز اشتباه، دشمن را از مکان خود مطلع کردید و این بار او شما را نشانه می‌گیرد.

– گزارش اطلاعات را به رده مافوق ارائه می‌دهیم. گزارش باید دقیق و خوانا باشد تا فرمانده و سایر همرزمان کاملاً متوجه آن شوند.

برای تخمین مسافت دو مسأله حائز اهمیت است:

مواقعی که مسافت کمتر از مقدار واقعی دیده می‌شود، شامل:

– هوا خیلی روشن باشد و آفتاب به شدت بتابد (ظهر).

– هدف خیلی روشن باشد به این معنی که آفتاب از پشت سر ما بتابد.

– زاویه دید، از پایین به بالا باشد، به عنوان مثال زمانی که به قله کوه نگاه می‌کنیم.

– هدف روی یک سطح صاف و هموار قرار داشته باشد، مانند کویر یا دشت.

مواقعی که مسافت بیشتر از مقدار واقعی دیده می‌شود، شامل:

– هوا گرگ و میش باشد (هنگام طلوع و غروب خورشید)

– آفتاب از روبرو به ما بتابد.

– زاویه دید از بالا به پایین باشد.

– رنگ زمینه پشت هدف، تیره باشد.

روش‌های تخمین مسافت

تخمین مسافت با روش‌های گوناگونی انجام می‌شود که در هر موقعیتی با توجه به شرایط و امکانات موجود، یکی از روش‌ها را انتخاب می‌کنیم.

مهارت استفاده از نقشه

خط کش را روی نقشه می‌گذاریم و فاصله بین دو نقطه را به سانتی‌متر اندازه می‌گیریم سپس با استفاده از مقیاس نقشه آن را به فاصله حقیقی تبدیل می‌کنیم. (عدد به دست آمده ضربدر مخرج مقیاس). این روش در صورتی قابل اعتماد است که به نقشه‌های دقیقی دسترسی داشته باشیم.

روش یگان صد متری

این روش با تمرین مکرر به یک مهارت تبدیل می‌شود. ابتدا باید یک مسافت صد متری را علامت‌گذاری کنیم. این مسافت باید در موقعیت‌های مختلف (زمین هموار، مسافت هوایی، سرپایینی، سربالایی) در نظر گرفته شود. انقدر این کار را تکرار می‌کنیم، تا حدود مسافت در ذهن باقی بماند. بنابراین با کسب این مهارت تا مسافت‌های ۵۰۰ متری را می‌توان به وسیله چشم مشخص کرد.

استفاده از نور و صدا

سرعت نور در حدود ۳۰۰.۰۰۰ کیلومتر بر ثانیه و سرعت صوت ۳۳۰ متر بر ثانیه می‌باشد. از اختلاف این دو عدد می‌توان فاصله منبع نور از خود را تشخیص داد. به عنوان مثال هدف تعیین فاصله توپخانه دشمن از ماست. زمانی که آتش توپخانه را مشاهده کردیم، شمارش را آغاز می‌کنیم (۱۰۰۱، ۱۰۰۲، ۱۰۰۳ و…) و زمانی که صدا را شنیدیم، شمارش را متوقف می‌کنیم. ثانیه به دست آمده را در ۳۳۰ ضرب می‌کنیم تا مسافت به دست بیاید. اگر ۴ ثانیه فاصله بین نور و صدا باشد، به این معنی است که فاصله ما از توپخانه ۱۳۲۰ متر می‌باشد.

استفاده از شکل ظاهری و تجهیزات یک سرباز

زمانی که شخصی در مسافتی از شما قرار می‌گیرد، با نگاه کردن به شخص می‌توانید به صورت تقریبی فاصله او را با خود تشخیص دهید. این روش تا حدود ۶۰۰ متری عمل می‌کند و بیشتر از آن با خطای زیادی همراه است.

– در ۱۰۰ متری صورت شخص کاملاً مشخص و قابل شناسایی است.

– در ۲۰۰ متری صورت شخص واضح نیست اما تجهیزات او مانند کیف نارنجک، قمقمه و… قابل تشخیص است.

– در ۳۰۰ متری نوع سلاح و رنگ لباس قابل تشخیص است.

– در ۴۰۰ متری حرکات دست و پا کاملاً مشخص است، اما سر جدای از بدن دیده می‌شود.

– در ۵۰۰ متری گردن دیده نشده و سر مانند یک نقطه به بدن چسبیده مشاهده می‌شود.

– در ۶۰۰ متری بدن فرد به صورت یک خط عمود دیده می‌شود که قسمت پایینی آن کمی عریض‌تر است.

روش میلیم

برای تخمین مسافت عرضی، می‌توان از این روش استفاده کرد. به این صورت که یک میلیم، زاویه رؤیت یک جسم یک متری در فاصله هزار متری است. به عبارت دیگر زمانی که ما از فاصله هزار متری به یک جسم نگاه می‌کنیم، زاویه‌ای از چشم ما به دو سر جسم به وجود می‌آید که یک میلیم است.

فاصله دو هدف بر حسب میلیم به وسیله انگشت محاسبه می‌شود، دقیق‌تر این است که هر شخصی با توجه به دست خود، اندازه‌ها را محاسبه کند. اما این اندازه‌ها به صورت تقریبی چنین می‌باشند: انگشت سبابه ۳۰ میلیم، انگشت بزرگ ۴۰ میلیم، انگشت انگشتر ۳۰ میلیم، انگشت کوچک ۲۵ میلیم، چهار انگشت در کنار هم، ۱۲۵ میلیم، مُشت ۱۸۰ میلیم و یک وجب ۳۰۰ میلیم است.

روش محاسبه به این صورت است که ابتدا بین دو هدفی که فاصله آنها مد نظر ماست، قرار می‌گیریم. به عنوان مثال هدف ما اندازه‌گیری فاصله بین سنگر فرماندهی تا انبار مهمات است. دست راست را کاملاً عمود بر زمین به سمت روبرو صاف و کشیده قرار می‌دهیم، چشم چپ خود را با دست چپ می‌پوشانیم و انگشتان دست خود را به نحوی قرار می‌دهیم که فاصله بین این دو هدف را کاملاً پوشش دهد. مقدار میلیم به دست آمده را در فاصله طول (فاصله بین ما تا هدف) ضرب کرده تا فاصله تقریبی عرضی (فاصله بین دو هدف) به دست بیاید.

در مورد نظام جمع بیشتر بدانید