خانه » اطلاعات عمومی » عملیات یا جنگ پارتیزانی چه نوع جنگی است؟

عملیات یا جنگ پارتیزانی چه نوع جنگی است؟

تحقیق در مورد جنگ پارتیزانی یا جنگ نامنظم

عملیات یا جنگ پارتیزانی چه نوع جنگی است؟

تحقیق در مورد ” عملیات یا جنگ پارتیزانی چه نوع جنگی است؟ ” از کتاب پیام های آسمان پایه هفتم، با دانشچی همراه باشید.

در تاریخ جنگ‌های بزرگ دنیا، همواره شاهد بوده‌ایم که معمولاً پیروزی در یک جنگ علل و سببی دارد که تعداد نفرات کمترین تاثیر را در آن دارد. وجود استراتژی‌های جنگی مناسب در همه جنگ‌ها مهمترین عامل پیروزی محسوب می‌شود. از بارزترین استراتژی‌های موثر در جنگ‌های بزرگ می‌توان به جنگ‌های نامنظم که به “عملیات پارتیزانی” شهرت دارد، اشاره کرد. برای آشنایی بیشتر با این مبارزه موثر، مقاله‌ی پیش رو را دنبال کنید.

جنگ پارتیزانی چیست

جنگ پارتیزانی یا چریکی به استراتژی جنگ‌های نامنظم گفته می‌شود، که در آن گروه‌های کوچکی از جنگاوران با عملیات مخفی نظامی، به دشمن حمله کرده و پس از انجام عملیات می‌گریزند.

در این نوع جنگ معمولاً گروه اندک جنگاوران با حمله‌ی نامتقارن و غافلگیرانه به دشمن یورش برده و با استفاده از کمین، جنگی ایذایی، جابجایی سریع و خرابکاری در نیروی دشمن، عملیات خود را کامل کرده و پس از آن برای اختفا به پناهگاه‌های طبیعی مانند کوهستان‌ها فرار می‌کنند.

پارتیزان یا چریک به مبارزی اطلاق می‌شود که در جنگ پارتیزانی سرباز باشد. پارتیزان‌ها معمولاً افراد آموزش دیده و حرفه‌ای هستند که با مقاومت و جنگ‌های نامنظم و شرایط سخت آشنایی دارند. آنها معمولاً از جاسوسی و جنگ‌های ایذایی و یا جنگ‌های روانی برای خرابکاری‌های اصلی‌تر استفاده می کنند. پارتیزان ها اغلب مورد حمایت مردم هستند و خود را حامیان مردم معرفی می‌کنند. شیوه‌ی جنگ‌های چریکی معمولاً برای آغاز جنبش‌های مردمی علیه حکومت‌های مستبد حاکم استفاده می‌شده است.

 تاریخچه جنگ های پارتیزانی

اولین جنگ پارتیزانی به جنگ حران میان قوم پارت و روم باز می‌گردد. اولین گروه پارتیزان‌ها، گروه مبارزانی بودند که از طرف قوم پارت به فرماندهی سورنا با ۱۰ هزار نفر سرباز به سپاه ۶۵ هزار نفری کراسوس حمله کردند. لغت پارتیزان نیز از نام قوم پارت گرفته شده است. یکی دیگر از مهم‌ترین جنگ‌های چریکی در تاریخ، جنگ پارتیزان‌های آمریکایی برای استقلال آمریکا، علیه نیروهای نظامی بریتانیا بوده است. همچنین در قرن بیستم، پارتیزان‌های کمونیستی توانستند، با این روش بر نیروهای نظامی آمریکا در ویتنام فائق آیند.

نمونه‌های زیادی را می‌توان در جنگ‌های گذشته و اخیر دنیا مشاهده کرد که از تاکتیک جنگ‌های پارتیزانی بهره برده‌اند، که تعدادی از آنها در شمار جنگ‌های آزادیخواهان و جنبش‌های مردمی بودند، مانند فیدل کاسترو در کوبا و ارنستو چگوارا در شیلی.

اصول جنگ‌های پارتیزانی

از آنجا که در بیشتر مواقع جنگ‌های پارتیزانی از طریق مناطق صعب‌العبور قابل عملیاتی شدن هستند، لازم است یک پارتیزان با اصول جنگیدن در این مناطق آشنایی کامل داشته باشد.

یکی از مهمترین اصول جنگ‌های چریکی، شناسایی مقر دشمن و تحلیل سلاح‌هایی است که در اختیار دشمن قرار دارد. پس به تعبیری می‌توان گفت، شناسایی در اختفا و جاسوسی از اصول اولیه‌ی جنگ‌های چریکی است. اصل بعدی در جنگ‌های پارتیزانی و نامنظم، منعطف بودن تاکتیک و برنامه است. در واقع یک چریک باید توانایی تغییر لحظه‌ای برنامه یا تاکتیک جنگی را داشته باشد، تا بتواند در صورت لزوم با تصمیم‌گیری‌های آنی، دشمن را غافلگیر کند. غافلگیری و سرعت دو اصل مهم در حمله‌ های نامنظم است.

ضربه و فرار؛ بر طبق این اصل گروه پارتیزان‌ها، باید در طی تنها چند دقیقه، عملیات اصلی را پیاده کرده و به سرعت از محل متواری شوند، که این اصل مستلزم دقت، سرعت و البته خونسردی است. اصل ضربه و فرار، در پایان نیاز به یک پایگاه امن برای مخفی شدن دارد که باید قبل از شروع عملیات تدارک دیده شود.

 تفاوت پارتیزان ها و تروریست‌ها

در عملیات چریکی و تروریستی تفاوت‌های اندک ولی قابل توجهی وجود دارد، که به بیان آنها می‌پردازیم. اولین و مهمترین عامل تفاوت بین این دو گروه “هدف” است. نقطه‌ی هدف عملیات چریکی و عملیات تروریستی، مرز باریکی است. هر دو گروه مسلما برای هدف و اعتقادی دست به عملیات می‌زنند، اما در عملیات چریکی هدف معمولاً یک هدف انقلابی با حمایت عامه ی مردم است.

پارتیزان‌ها اغلب مورد حمایت مردم و جامعه قرار دارند اما عملیات تروریستی معمولاً با هدف خود محورانه و تفکرات یک شخص برجمع، بدون در نظر گرفتن جان عامه‌ی مردم انجام می‌شود. دومین تفاوت در مکان‌های انجام عملیات است. حمله‌ی پارتیزانی، معمولاً در طی جنگ و با هدف از پا درآوردن دشمن انجام می‌شود اما عملیات تروریستی معمولاً در زمان صلح و با هدف ایجاد رعب و وحشت و یا کشتن یک شخص بدون در نظر گرفتن قربانی شدن افراد بی‌گناه انجام می‌شود.

 نتیجه

جنگ‌های پارتیزانی نامنظم، یک استراتژی کارآمد و ثابت شده در جنگ است، که فرماندهان از گذشته تاکنون برای پیروزی بر دشمنان از آن بهره جسته‌اند.

بیشتر بخوانید: درمورد جنگ نرم
ℹ️ اشتراک گذاری به دوستان خود:

یک دیدگاه

  1. ممنونم بسیار ساده و کامل توضیح دادین

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *