خانه » ضرب المثل ایرانی » معنی ضرب المثل ” رطب خورده، منع رطب کی کند “

معنی ضرب المثل ” رطب خورده، منع رطب کی کند “

رطب خورده، منع رطب کی کند آشنایی با معنی و مفهوم ضرب المثل رطب خورده منع رطب کی کند 🚫

ضرب المثل رطب خورده منع رطب کی کند

در این پست با معانی، ریشه و مفهوم اصلی این ضرب المثل ایرانی و قدیمی آشنا می شوید با دانشچی همراه باشید.

معنی ضرب المثل رطب خورده، منع رطب، کی کند

۱- یعنی کسی که خودش کاری را انجام می دهد، نمی تواند دیگران را از انجام آن کار منع کند.

۲- این ضرب المثل را می توان برای کسانی به کار برد که مردم را موعظه و ارشاد می کنند ولی در عین حال خودشان همان کاری را انجام می دهند که دیگران را از آن منع کرده اند! دقیقا مثل عالم بی عمل که مثل زنبور بی عسل است. ๏̯̃๏ چرا که در این صورت نصیحت کردن بی فایده خواهد بود.

داستان ضرب المثل

مادری از خرما خوردن های بسیارِ پسرش به ستوه آمده بود. واعظ مشهوری در شهر بود که پسرش را نزد او بود. به واعظ گفت: پسرم هرروز خرما می خورد و در این کار بسیار زیاده روی کرده تا جایی که حالش دگرگون و مریض احوال شده است. شما او را پندی دهید تا بلکه از این کار دست بکشد. سخنان من در او اثری نمی گذارد.

واعظ اندکی فکر کرد و سپس گفت: بروید و فردا بیایید مشکلتان را حل میکنم. مادر با اینکه از رفتار واعظ تعجب کرده بود، پذیرفت. روز بعد که دوباره با پسرش نزد واعظ آمدند، واعظ پسر را کنار خودش نشاند و با لحنی مهربانانه گفت:

پسر عزیزم! سعی کن برای مدتی خرما نخوری چرا که خرمای زیاد به سلامتی تو آسیب می زند و تن لطیف تو را رنجور می سازد. اندکی احوال خود را مراعات کن تا این بیماری، وجود نازنینت را ترک کند و آن وقت می توانی به اندازه متعادلی خرما بخوری.

پسر از لحن مهربانانه واعظ خوشش آمد و گفت: من از امروز تلاشم را می کنم تا دیگر برای مدتی سمت خرما نروم. چقدر شما مهربان هستید! مادر من همه این ها را با داد و فریاد می گوید و من دوست ندارم به حرفش گوش کنم.

سپس از واعظ تشکر کردند. موقع رفتن، مادر از واعظ پرسید: چرا دیروز که آمدیم همین کار را نکردید و قرار را برای امروز گذاشتید؟ واعظ گفت: برای اینکه من دیروز خودم مشغول رطب خوردن بودم! اگر دیروز پسرت را از آنچه خودم میخوردم منع می کردم، قطعا سخن من در او کارساز نبود. آخر رطب خورده کی منع رطب کند؟!

نکته: این داستان را به نام پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نیز آورده اند. اما گویا سند محکمی برای آن نیست!

 

پیشنهادی: ضرب المثل بیشتری بخوانید

اختصاصی-دانشچی

ℹ️ اشتراک گذاری به دوستان خود:

11 دیدگاه

  1. استفاده از این ضرب المثل ها شاید درست نباشد زیرا ممکن آیت در جامعه مردم امر به معروف و نهی از منکر را سبک بشمارند
    اگر این حرکت ایجاد شود که شخص خودسازی کند و خرما نخورد تا بتواند روی دیگران اثر بگزارد این خوب است ولی عده ای نیمه خالی آنرا می بینند و کار را راحت می کنند می گویند ما که خود آلوده ایم پس بگزار دیگران هم آلوده باشند

  2. سلام و عرض ادب
    حالا باز خدا رو شکر داخل سایت شما اسم پیامبر خدا در حکایت نیومده بود،وه نسبتی دروغ زده باشید به پیامبر.
    قطعا که اثر حرف واعظی که خود عامل باشه بیشتر هست اما این دلیل بر ترک واجب دینمون امربه معروف و نهی از منکر نمیشه.
    چون شروط امربه معروف ۴ تا میبلشد:
    ۱.شناخت معروف و منکر
    ۲‌.احتمال تاثیر ( که حتما داره حتی در دراز مدت)
    ۳.اصرار به ادامه و انجام آن گناه
    ۴.نداشتن ضرر قابل توجه در مقایسه با آن گناه
    پس عامل بودن آمر جز شروط نیست.

    • نام واعظ یا هر چیز دیگری رو هم اگر بیارید بازم این داستان گمراه کننده هست و مخالف تعالیم الهی مثل شرایط امر به معروف و نهی از منکر هست

      • نکته اصلی این ضرب المثل این است که وقتی می خواهی کسی را به کار خوبی ارشاد یا از کار بدی نهی کنی، ضد آن کار را در آن لحظه انجام نده. چرا که شخصی که قرار است راهنمایی شود، اگر “متوجه ” تناقض در رفتار شما شود، سخنان شما هیچ تاثیری در رفتار او نخواهد گذاشت؛ چه بسا شرایط را بدتر هم خواهد کرد!

  3. مخمد هادی مرادی

    این داستان کاملا دروغه
    منبعش تو کتاب ششم رو هم برسی کردم
    شرح اصول کافی ملاصالح ج۸ ص ۱۷۲ که اصلا درباره خورما نیست!
    درباره خطبه امیرالمومنین هست
    دروغ بستن به پیامبر جزو بزرگ ترین گناهانه پس از شما درخواست میکنم این دروغو از وبتون پاک کنید

    • دوست عزیز شما متن را کامل و دقیق بخوانید لطفا! نامی از پیامبر نیاوردیم! (دقت بفرمایید!) نوشتیم “واعظ”. موفق باشید

  4. سلام
    ممنون از وبگاه شما که این داستان رو به پیامبر (ص)نسبت ندادید و ذکر کردید که نسبت دادن آن به پیامبر دارای سند محکمی نیست .

    اما توضیحاتی که ابتدا نوشتید:یعنی کسی که خودش کاری را انجام می دهد، نمی تواند دیگران را از انجام آن کار منع کند.

    ۲- این ضرب المثل را می توان برای کسانی به کار برد که مردم را موعظه و ارشاد می کنند ولی در عین حال خودشان همان کاری را انجام می دهند که دیگران را از آن منع کرده اند! دقیقا مثل عالم بی عمل که مثل زنبور بی عسل است. چرا که در این صورت نصیحت کردن بی فایده خواهد بود.

    در حقیقت این مطلب را در ذهن خواننده ایجاد می کند که کسانی که امر به معروف و نهی از منکر می کنند حتما باید عامل به معروف و تارک منکر باشند و اگر عامل نبودن پس در جوابشان این ضرب المثل ها را بگویید یا حداقل این ضرب المثل رو اگر بیان هم نکنند در ذهن خودشان برای رد حرف طرف مقابل ،مرور می کنند.
    قبول داریم و مراجع هم فرمودن بهتر این است که فرد ،عامل به معروف باشد و عامل بودن احتمال تاثیر را بیشتر می کند. اما بزرگوار اگر کسی عامل هم نباشد بهش واجبه امر به معروف کند. اگر هم به واجب عمل نکند و هم ترک امر به معروف کند در این صورت دو گناه انجام داده .باید هم عمل کند ،هم امر به معروف کند

    در کلام معصومین هم داریم که فرمودند امر به معروف کن تا اهل آن معروف شوی و….

    و روایات و…که در مذمت کسانی می آید که امر به معروف می کنند اما عامل نیستن .از آن جهت هستش که خودشان هم عمل بکنند.و آن مذمت بخاطر انجام امر به معروف نبوده.

  5. لطفا ذکر کنید که اون توضیحات از این ضرب المثل دریافت میشه اما ربطی به واجب امر به معروف و نهی از منکر ندارد
    و در این واجب عامل بودن شرط نیست

    تا خدای نکرده افراد بخاطر خواندن این مطلب واجبی رو ترک نکنند یا نفس افراد بهانه ای برای ترک واجب امر به معروف و نهی از منکر پیدا نکند

    • بله
      ما فقط به معانی ضرب المثل هایی که در جامعه وجود دارد و افراد از آنها در گفتگوهایشان استفاده می کنند اشاره می کنیم و قصد تایید یا رد محتوای آن را نداریم.

  6. علی رضا علی محمدی

    این داستان هم دروغی است و هم محتوای خوبی ندارد
    مثل اینکه یک دیابتی بره دکتر و بگه اجازه میدید امروز برم مهمونی و کلی شیرینی بخورم و دکتر بگه که امروز کاری باهات ندارم برو فردا بیا امروز خودم مربا خوردم ً

    • این ضرب المثل نمی گوید “منع نکن”؛ بلکه می گوید اگر کاری را خودت انجام دادی ولی دیگران را از آن منع کردی، حرفت ” اثرگذار” نخواهد بود. همین دکتر اگر سیگار بکشد بازهم می تواند بقیه را از سیگار کشیدن منع کند اما حرفش تاثیری بر آن ها نخواهد گذاشت. اینجاست که عرف در جواب می گوید: کَل اگر طبیب بودی سر خود دوا نمودی!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *