دانشچی پورتال جامع تحقیق و مقاله، مطالب علمی و هنری ، وبگردی و…
با محله های فقیر نشین دبی آشنا شوید!
اغلب افراد جهان، کشور امارات متحده عربی و به ویژه شهر دبی را با تجمل‌گرایی و زندگی لوکس می‌شناسند. جالب است بدانید که نرخ فقر در امارات به ۱۹.۵ درصد می‌رسد؛ این میزان شامل افرادی می‌شود که درآمد روزانه آن‌ها کم‌تر از ۸۰ درهم است!
محله های فقیرنشین دبی، محل زندگی هزاران کارگر است که از جنوب آسیا، مصر و مراکش به دبی مهاجرت کرده‌اند. نزدیک به ۸۸% از جمعیت دبی را مهاجرانی تشکیل می‌دهند که با رویای دستیابی به رفاه اقتصادی به امارات آمده‌اند؛ اما بسیاری از آن‌ها با چالش‌های معیشتی مواجه‌اند و به همین دلیل، اجاره یا خرید تاون هاوس در دبی را به‌عنوان گزینه‌ای مقرون‌به‌صرفه‌تر برای سکونت انتخاب می‌کنند.
محله های فقیرنشین دبی کجا هستند؟
دبی، نمادی از زندگی لوکس و مدرن است، اما مانند بسیاری از کلان‌شهرهای جهان، محله‌هایی با سطح درآمد پایین نیز دارد. مناطق فقیرنشین، اغلب در حاشیه شهر و دور از زیرساخت‌ها و امکانات رفاهی شهر قرار دارند. برخی از محله‌های فقیرنشین دبی، در قسمت شرقی این شهر و در کنار بزرگراه‌های ۴۴ و ۶۱۱ وجود دارند. این بخش‌ها به صورت غیرقانونی ساخته شده‌اند؛ بنابراین توسط شهرداری و دولت دبی به رسمیت شناخته نمی‌شوند.
ویژگی های کلیدی محله های فقیر نشین دبی
محله های فقیرنشین دبی از خدمات رفاهی ضروری مانند: سیستم حمل‌ونقل عمومی، خیابان‌های آسفالت، آب آشامیدنی سالم و امکانات بهداشتی برخوردار نیستند. اغلب ساکنان این بخش‌ها در شرایط بسیار بدی زندگی می‌کنند.
عدم وجود زیرساخت‌های بهداشتی مناسب، به شیوع بیماری‌های مختلف در این مناطق دامن زده است. به همین خاطر رسانه‌ها اخبار مربوط به این بخش‌ها را پوشش نمی‌دهند و بسیاری از مردم نسبت به وجود این محله‌ها بی‌اطلاع هستند. عمده جمعیت زاغه‌نشین‌ها را کارگران خدماتی تشکیل می‌دهند که با رؤیای پیداکردن شغل و زندگی مناسب به دبی مهاجرت کرده‌اند و به آژانس‌های کاریابی و مهاجرتی بدهکار شده‌اند.
چه کسانی در محله های فقیرنشین دبی زندگی می کنند؟
هیچ‌کدام از مردم بومی دبی در این بخش‌ها زندگی نمی‌کنند، بلکه جمعیت اصلی این مناطق را کارگران هندی و مصری تشکیل می‌دهند که درآمد مناسبی در دبی ندارند. متأسفانه تعداد چنین افرادی روزبه‌روز در حال افزایش است؛ زیرا بسیاری از مهاجران پیش از سفر به دبی، باور دارند که می‌توانند در این شهر شغل مناسب و درآمد کافی داشته باشند.
کارگران مهاجر، پس از مواجهه با نرخ پایین حقوق و همچنین دشواری پروسه پیداکردن شغل مناسب، مجبور به زندگی در حاشیه شهر می‌شوند.
چرا در دبی مناطق فقیرنشین وجود دارد؟
تصور عموم مردم بر این است که دبی با استانداردهای بالای زندگی و رفاه کامل اقتصادی، هیچ جمعیت فقیری ندارد؛ اما حقیقت این است که دبی به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین مراکز تجاری و توریستی جهان، به تعداد زیادی نیروی کار ارزان‌قیمت نیاز دارد که به سیل عظیم گردشگران این شهر خدمات بدهند.
با توجه به قیمت بالایی که تأمین مسکن و زندگی در دبی دارد، کارگران برای به‌حداقل‌رساندن هزینه‌های خود، در مناطق حاشیه‌ای شهر با کم‌ترین امکانات زندگی می‌کنند. دولت امارات برای حفظ وجهه بین‌المللی دبی، به‌عنوان شهری لوکس و زیبا، اخبار و اطلاعات مربوط به زاغه‌نشینان را چندان پوشش نمی‌دهد.
میانگین قیمت اجاره خانه در مناطق فقیرنشین امارات
قیمت اجاره خانه در بخش‌های زاغه‌نشین دبی بسیار کم‌تر از بخش‌های لاکچری شهر است. با وجود این، هزینه‌ها همچنان به دلیل تقاضای بالای سکونت برای این مناطق و سایر محدودیت‌های موجود، برای کارگران بالاست. برخی از کارگران برای کم‌کردن هزینه‌ها در کمپ‌های کارگری یا خانه‌های مشترک زندگی می‌کنند. خانه‌های این بخش‌ها معمولاً قدیمی و ساده هستند و امکانات رفاهی چندان زیادی ندارند.
| نوع محل سکونت و منطقه | میزان اجاره به درهم |
| اجاره اتاق در خانه‌های مشترک | ۳۰۰ تا ۱۲۰۰ درهم در ماه |
| آپارتمان ۲ خوابه در Al Warsan | ۶۰.۰۰۰ تا ۸۰.۰۰۰ درهم در سال |
| آپارتمان استودیو در liwan | ۳۷.۶۵۶ درهم در سال |
| خانه‌های گروهی | ۳۰۰ تا ۸۰۰ درهم در ماه |
میانگین قیمت خرید خانه در مناطق فقیرنشین دبی
قوانین مربوط به مالکیت و بازار املاک دبی باعث شده است که هزینه خرید ملک در بخش‌های پایین شهر نیز بالا باشد. البته قیمت خرید ملک در هر محله فقیرنشین دبی، به متراژ بنا، سال ساخت و امکانات آن بستگی دارد و تابع عدد مشخصی نیست.
به طور کلی، قیمت خرید آپارتمان در منطقه بین‌المللی تولید رسانه (IMPZ) از ۳۵۰.۰۰۰ درهم آغاز می‌شود. در دیگر مناطق فقیرنشین دبی مانند: القوز (Al Quoz) و السطوه (Al Satwa)، قیمت خرید آپارتمان بین ۴۰۰.۰۰۰ درهم تا ۱.۰۰۰.۰۰۰ درهم متغیر است.
ارزانترین مناطق از نظر اجاره و خرید ملک در امارات
دبی باوجود مناطق پر زرق‌وبرق متعددی مانند: پالم جمیرا و امارات هیلز، چندین محله فقیرنشین نیز دارد که به دلیل هزینه پایین اجاره و خرید ملک، بین اقشار متوسط روبه‌پایین بسیار محبوب هستند. اغلب اقشار کم‌درآمد دبی، در محله‌هایی که در ادامه بررسی می‌کنیم، زندگی می‌کنند:
۱- محله ارزان قیمت International City
بخش اینترنشنال سیتی، با قیمت‌های مقرون‌به‌صرفه خود، یکی از مناطق پرتقاضا برای اجاره و سرمایه‌گذاری است. قیمت خرید آپارتمان در این محله از ۲۵۰.۰۰۰ درهم آغاز می‌شود. نرخ بازگشت سرمایه شهر بین‌المللی دبی، بین ۸ تا ۱۰% در سال است؛ بنابراین جزء بالاترین مناطق از نظر سوددهی قرار می‌گیرد.
۲- منطقه دبی جنوبی (Dubai South)
این محله بر ارائه یک محیط اقتصادی و مسکونی یکپارچه تمرکز دارد که نرخ بازگشت سرمایه آن می‌تواند سالیانه به ۸% برسد. قیمت آپارتمان‌های این منطقه برای سرمایه‌گذاری از ۳۰۰.۰۰۰ درهم شروع می‌شود. بیشتر املاک منطقه دبی جنوبی به دلیل نزدیکی به فرودگاه آل مکتوم و بخش‌های تجاری، تقاضای زیادی برای اجاره و خرید دارند.
۳- محله آکویا اکسیژن (Akoya Oxygen)
محله آکویا اکسیژن، گزینه بسیار مناسبی برای خرید تاون هاوس در دبی است؛ زیرا از مزایای متعددی مانند: پارک‌ها، فضای سبز، مرکز اسپا و دسترسی آسان به حمل‌ونقل عمومی بهره می‌برد. حداقل نرخ اجاره ملک در این منطقه از ۴۹۰۰۰ درهم و حداقل نرخ خرید ملک نیز از ۲۳۰.۰۰۰ درهم آغاز می‌شود.
۴- منطقه الورسان (AL Warsan)
بزرگ‌ترین مزیت زندگی در محله الورسان این است که آپارتمان‌های شیک، باغ‌ها و ویلاهای اختصاصی آن هزینه کم‌تری نسبت به دیگر مناطق دارند. هزینه اجاره آپارتمان‌های ۲ خوابه این منطقه بین ۶۰.۰۰۰ تا ۸۰.۰۰۰ درهم متغیر است، در حالی که قیمت ویلاهای ۳ خوابه بین ۱۰۰.۰۰۰ تا ۱۵۰.۰۰۰ درهم در سال هزینه دارند.
۵- محله Dubai Investment Park (DIP)
پارک سرمایه‌گذاری دبی در بخش جنوبی این شهر قرار گرفته است و به دلیل موقعیت استراتژیک خود، طیف گسترده‌ای از املاک مسکونی، تجاری و صنعتی را ارائه می‌دهد. به طور کلی، جامعه دوستانه اینوستمنت پارک سبب می‌شود، هر فردی در آن احساس راحتی نماید. هزینه اجاره انواع املاک مسکونی این منطقه در سال به‌صورت زیر است:
- اجاره سوئیت در منطقه DIP: 50.127 درهم
- اجاره آپارتمان ۱ خوابه در منطقه DIP: 87.928 درهم
- اجاره آپارتمان ۲ خوابه در منطقه DIP: 75.678 درهم
۶- منطقه محیصنه (Muhaisnah)
این منطقه، یک محله فقیر نشین دبی است که به دلیل ارائه املاک مقرون‌به‌صرفه شناخته می‌شود. اجاره آپارتمان‌های استودیویی در این محله، حدود ۳۵۰۰۰ درهم و آپارتمان‌های یک‌خوابه حدود ۴۵۰۰۰ درهم در سال برای سکونت هزینه دارند. بزرگ‌ترین مزیتی که این منطقه دارد، نزدیکی به محله میردیف دبی است.
۷- محله القصیص AL Qusais
محله القصیص در مرز دبی و شارجه قرار گرفته است و به بزرگراه‌های اصلی دبی دسترسی دارد. علاقه‌مندان به سکونت در این منطقه، باید برای اجاره آپارتمان بین ۴۶۰۰۰ تا ۴۸۰۰۰ درهم هزینه کنند. آپارتمان‌های ارزان‌قیمت این منطقه دسترسی خوبی به مدارس، پارک‌ها، مراکز خرید و سوپرمارکت‌ها دارند. ساختمان‌های القصیص در مقایسه با سایر محله‌های ارزان‌قیمت دبی، نسبتاً قدیمی هستند.
۸- منطقه Liwan دبی
لیوان که به‌عنوان یکی از محله های فقیرنشین دبی شناخته می‌شود، ترکیبی از خانه‌های شهری، آپارتمان‌ها و ویلاهای مختلف را ارائه می‌دهد. این محله برای افرادی که می‌خواهند بدون صرف هزینه زیاد، زندگی مناسبی در دبی داشته باشند، گزینه خوبی است. قیمت اجاره سالیانه انواع آپارتمان‌های این محله به‌صورت زیر است:
- اجاره آپارتمان ۱ خوابه در منطقه Liwan: 49.077 درهم
- آپارتمان ۲ خوابه در محله Liwan: 75.283 درهم
۹- محله دبی پروداکشن سیتی (Dubai Production City)
منطقه تولید رسانه بین‌المللی، با نرخ بازگشت اجازه سالیانه بین ۷ تا ۸%، محل مناسبی برای سرمایه‌گذاری است. قیمت آپارتمان‌های این منطقه محبوب از ۳۵۰.۰۰۰ درهم شروع می‌شود و خانه‌های مسکونی آن شامل آپارتمان‌های استودیویی و یک خوابه است. نزدیکی دبی پروداکشن سیتی به مناطقی مانند: جبل علی به ارزش سرمایه‌گذاری آن می‌افزاید.
حرف آخر در مورد محله های فقیرنشین دبی
دبی در کنار برج‌های لوکس خود، محله‌های کم درآمدی دارد که محل زندگی کارگران مهاجر است. محله‌های قدیمی دیره، السطوه و القوز با امکانات محدود و تراکم بالای جمعیت، قسمت دیگری از واقعیت‌های این شهر را به همگان نشان می‌دهند. هر چند استانداردهای پایه زندگی در دبی نسبت به برخی مناطق جهان بهتر است، اما شکاف طبقاتی به وضوح نمایان است.
با توجه به گزارش سایت خبرگزاری جهانی معتبر habitatforhumanity؛ امروزه براساس محتاطانه‌ترین برآوردها، نزدیک به ۹۰۰ میلیون نفر در محله‌های فقیرنشین زندگی می‌کنند. با این حال، بسیاری از کارشناسان بر این باورند که اگر انواع مختلف سکونتگاه‌های غیررسمی نیز در نظر گرفته شوند، این رقم به حدود ۱.۶ میلیارد نفر می‌رسد؛ یعنی معادل ۱/۴ از جمعیت شهری جهان!
