خانه » ادبیات » معنی شعر نیایش (عطار نیشابوری)

معنی شعر نیایش (عطار نیشابوری)

معنی و مفهوم شعر نیایش فارسی پایه چهارم از الهی نامه عطار نیشابوری 🤲🏽

معنی شعر نیایش (عطار نیشابوری)
در این پست، معنی و مفهوم شعر نیایش از عطار نیشابوری را از کتاب فارسی چهارم دبستان برای شما دوستان عزیز آماده کرده ایم. با دانشچی همراه باشید.

معنی شعر نیایش

۱- الهی فضل خود را یار ما کن
ز رحمت، یک نظر در کار ما کن

معنی: خدایا با بخشش بی پایان خودت با ما رفتار کن و با نگاه لطف و مهربانی، کار ما را سامان بده.

 

۲- خدایا در زبان من، صواب آر
دعای بنده خود، مستجاب آر

معنی: خدایا سخنان درست را بر زبانم من بیاور و دعای من را که بنده ی توام، اجابت کن.

 

۳- مرا در حضرت خود، کامران دار
ز گژ گفتن، زبانم در امان دار

معنی: خدایا مرا در حضور خودت موفق و پیروز کن و زبانم را از گفتن سخنان ناشایست و غیرحق، حفظ کن.

 

۴- مرا توفیق ده تا حمد خوانم
صفاتِ ذاتِ تو بر لفظ رانم

معنی: خدایا مرا موفق کن تا حمد و ستایش تو را بگویم و صفات ذات پاک تو را بر زبانم جاری کنم.

 

۵- خداوندا، تویی حامیّ و حاضر
به حال بندگان خویش ناظر

معنی: خدایا تو پشتیبان بنده هایت هستی و همیشه حاضر و ناظر به اعمال آنهایی.

 

۶- ثنای ذات پاکت می سرایم
زبان در شرح ذکرت می گشایم

معنی: خدایا ستایش ذات پاکت را می کنم و زبانم را برای بیان ذکر تو باز میکنم.

 

۷- الها، جز تو، ما کس را نخواهیم
از آن رو در پناهت می پناهیم

معنی: خدایا ما کسی جز تو را نمی خواهیم و به همین دلیل است که فقط به درگاه تو پناه آورده ایم.

بیشتر بخوانید: معنی شعر به نام کردگار

اختصاصی-دانشچی

ℹ️ اشتراک گذاری به دوستان خود:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *