خانه » پزشکی و سلامت » تحقیق در مورد بیماری صرع و علت آن

تحقیق در مورد بیماری صرع و علت آن

همه چیز درباره بیماری صرع و علائم آن

بیماری صرع

بیماری صرع چیست؟

صرع (epilepsy) یک نوع اختلال مغزی است که طی آن، فعالیت نورون های مغزی مختل میشود و به صورت حملات تشنجی در فرد بروز می کند. در ادامه با این بیماری آشنا می شوید. با دانشچی همراه باشید.

صرع، مجموعه‌ای از اختلالات عصبی مزمن پزشکی یا بلند مدت که با حمله صرعی مشخص می‌شود. این حملات ممکن است بسیار خفیف و تقریباً غیرقابل شناسایی بوده یا برعکس طولانی مدت و با لرزش شدید همراه باشد.

در صرع حملات به‌طور مکرر روی می‌دهد و هیچ دلیل ثابت و مشخصی ندارد، در حالی که حملاتی را که به دلایل خاص روی می‌دهد، نباید به عنوان حمله صرعی تلقی کرد.

در طی حملات تشنج، نورون ها ممکن است ۵۰۰ بار و یا بیشتر در ثانیه، مواد انتقالی را منتقل کنند. در برخی افراد، این اتفاق گهگاه رخ می دهد، اما برای برخی دیگر ممکن است صدها بار در روز رخ دهد.

آمار صرع در مردم جهان

حدود ۱٪ درصد از جمعیت مردم جهان (۶۵ میلیون نفر) صرع دارند، و تقریباً ۸۰٪ موارد در کشورهای در حال توسعه روی می‌دهند. صرع در افراد مسن‌تر رایج‌تر است. در کشورهای توسعه یافته، شیوع موارد جدید بیشتر در نوزادان و سالمندان است؛ در کشورهای در حال توسعه این بیماری در کودکان بزرگتر و بزرگسالان جوان‌تر دیده می‌شود، که دلیل آن تفاوت در فراوانی دلایل اصلی است.

حدود ۵ تا ۱۰٪ از تمامی افراد یک حمله بی‌دلیل تا سن ۸۰ سالگی دارند، و احتمال وقوع حمله دوم نیز بین ۴۰ و ۵۰٪ است. در بسیاری از نقاط دنیا افراد مبتلا به صرع حق رانندگی مشروط داشته یا کلا حق رانندگی ندارند.

اما بیشتر این افراد بعد از یک مدت بدون حمله می‌توانند رانندگی را مجدداً آغاز کنند. متخصصان معتقدند حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد بیماری صرع پس از دو سال معالجه، به‌طور کامل درمان می‌شود و پزشک معالج می‌تواند داروی بیمار را قطع کند.

علت بیماری صرع

بیماری صرع شامل علل ذیل است:

– اختلال در سیم کشی مغز، عدم تعادل عصبی و انتقال دهنده های عصبی و یا ترکیبی از این عوامل. برخی افراد مبتلا به صرع، دارای سطح بالایی از تحریک کننده های انتقال دهنده های عصبی می باشند که باعث افزایش فعالیت عصبی می گردد. در حالی که برخی از مصروعین، دارای مقدار کمی از این تحریک کننده ها می باشند و باعث کاهش فعالیت نورون ها در مغز می شوند.

– بعد از جراحی سر، سکته و یا دیگر مشکلاتی که اتصالات غیر طبیعی را ایجاد می کنند.

– غشای سلولی که اطراف نورون ها را می پوشاند نیز در ایجاد صرع نقش دارد.

– اختلال در حرکت مولکول ها در داخل و خارج از غشا، اختلال در تغذیه و تعمیرات سلول غشایی.

– اختلالات ژنتیکی.

– سرطان مغز، اعتیاد به الکل و بیماری آلزایمر.

– حملات قلبی و سکته که باعث فقدان اکسیژن در مغز می شود.

– مننژیت، ایدز، آنسفالیت ویروسی، هیدروسفالی و دیگر بیماری های عفونی.

– بیماران مبتلا به سلیاک که عدم تحمل به گلوتن گندم را دارند و یا عفونت انگل مغز دارند نیز می توانند به صرع مبتلا شوند.

– صرع با اختلالات متابولیسمی، فلج مغزی و اوتیسم همراه است.

– عفونت های مادرزادی، عدم تغذیه صحیح و کمبود اکسیژن.

– قرار گرفتن در معرض سرب، مونوکسید کربن و بسیاری از سموم دیگر.

– مواد مخدر و زیاد مصرف کردن داروهای ضدافسردگی و دیگر داروها.

– کمبود خواب، مصرف الکل، استرس و یا تغییرات هورمونی.

– در برخی افراد، نگاه کردن به رقص نور و یا صفحه کامپیوتر نیز ممکن است باعث صرع شود.

سیگار کشیدن یکی از علل ایجاد صرع می باشد. نیکوتین در سیگار بر روی گیرنده های انتقال دهنده های عصبی اثر می کند.

علائم صرع

صرع با ریسک حملات متناوب بلند مدت شناخته می‌شود. این حملات بسته به اینکه کدام بخش از مغز تحت تأثیر قرار گرفته و بسته به سن فرد، ممکن است به شیوه‌های مختلفی ظاهر شود.

  • حملات صرع

رایج‌ترین نوع حملات (۶۰٪ موارد) تشنج است. از آنها، دو سوم به صورت حمله صرعی موضعی ظاهر می‌شوند که بعداً به حمله عمومی تبدیل می‌شوند در حالی‌که یک سوم به صورت حمله عمومی ظاهر می‌شود.

۴۰٪ حملات باقی‌مانده غیر تشنجی هستند. یک نمونه از این نوع حمله غایب که به صورت سطح پایین هوشیاری روی می‌دهد و معمولاً ۱۰ ثانیه طول می‌کشد.

حملات موضعی اغلب بعد از برخی تجربیات مشخص روی می‌دهد که با عنوان پیش‌درآمد شناخته می‌شوند. این تجربیات ممکن است شامل پدیده‌های حسی (بصری، شنیداری یا بویایی)، روانی، ارادی، یا جنبشی باشد.

پرش ممکن است در یک گروه ماهیچه‌ای خاص شروع شده و به گروه‌های ماهیچه‌ای اطراف گسترش یابد که در این مورد با عنوان مارش جکسون شناخته می‌شود. حرکت غیرارادی نیز ممکن است روی دهد؛ که منظور از آن فعالیت‌های غیرارادی و جنبش‌های اغلب ساده‌ای نظیر ملچ ملوچ لب‌ها یا فعالیت‌های پیچیده تری نظیر تلاش برای برداشتن چیزی است.

حملات صرع

شش نوع مهم حمله عمومی وجود دارد: صرع همراه با تشنج و غش، تونیک، صرع تونیک، همراه با تشنج و غش، تنش ماهیچه‌ای، پریشانی، و حملات ضعیف. تمامی این حملات شامل از دست رفتن هوشیاری بوده و معمولاً بدون هشدار روی می‌دهند.

حملات کششی-ارتجاعی همراه با انقباض اندام‌ها و سپس کشیدگی آن‌ها و قوس هم‌زمان کمر است که ۱۰ تا ۳۰ ثانیه طول می‌کشد (فاز کششی). شاید در اثر انقباض ماهیچه‌های سینه صدای یک فریاد شنیده شود.

سپس لرزش هماهنگ اندام‌ها روی می‌دهد (فاز ارتجاعی). حملات کششی انقباضات یکنواخت ماهیچه‌ها را موجب می‌شوند. فرد معمولاً هنگامی که تنفسش قطع می‌شود، کبود می‌شود. در حملات ارتجاعی لرزش یکنواخت اندام روی می‌دهد. پس از اینکه لرزش متوقف شد، ۱۰ تا ۳۰ دقیقه طول می‌کشد تا فرد به حالت عادی برگردد. این دوره فاز پس از تشنج نام دارد.

از دست دادن کنترل روده یا مثانه شاید در طول حمله روی دهد. نوک یا گوشه‌های زبان ممکن است در طول حمله گاز گرفته شود. در حمله کششی-ارتجاعی گاز گرفتن لبه‌های زبان رایج تر است. گاز گرفتن زبان همچنین در حمله‌های غیر صرعی روان زاد نیز رایج است.

حملات ماهیچه‌ای شامل گرفتگی ماهیچه‌ها در برخی یا در همه نواحی است. حملات پریشانی می‌توانند نامحسوس بوده و فقط شامل گردش ملایم سر یا چشمک زدن چشم‌ها باشند.

فرد نمی‌افتد و پس از پایان این دوره به حالت عادی بازمی‌گردد. حملات ضعیف شامل از دست دادن فعالیت ماهیچه برای مدت بیش از یک ثانیه است.این مورد در هر دو طرف بدن روی می‌دهد.

حدود ۶٪ از افرادی که صرع دارند حملاتی دارند که با رویدادهای خاصی تحریک می‌شوند و به حمله انعکاسی معروف هستند. افراد مبتلا به صرع انعکاسی حملاتی دارند که تنها با محرک‌های خاصی تحریک می‌شوند.

محرک‌های معمول شامل درخشش چراغ و صداهای ناگهانی است. در انواع خاصی از صرع، حملات اغلب در طول خواب روی می‌دهند. و در دیگر انواع آن، حملات تنها در خواب روی می‌دهند.

  • پس از تشنج

پس از بخش فعال حمله، معمولاً دوره‌ای از گیجی وجود دارد که با عنوان دوره پس از حمله شناخته می‌شود که پیش از بازگشت سطح هوشیاری عادی است. این دوره معمولاً ۳ تا ۱۵ دقیقه طول می‌کشد اما شاید تا چهار ساعت هم طول بکشد.

دیگر علائم رایج عبارت است از: احساس خستگی، سردرد، صحبت کردن به سختی، و رفتار غیرعادی. روان‌پریشی بعد از یک حمله معمولاً رایج است، که در ۶ تا ۱۰٪ افراد روی می‌دهد. افراد اغلب به خاطر نمی‌آورند در این مدت زمان چه اتفاقی افتاده‌است.

ضعف موضعی، که با نام فلج تاد شناخته می‌شود، نیز ممکن است در یک حمله موضعی روی دهد. وقتی این حمله روی می‌دهد، معمولاً از چند ثانیه تا چند دقیقه طول می‌کشد، اما به ندرت یک یا دو روز طول ادامه دارد.

  • روانی-اجتماعی

صرع می‌تواند اثرات مضری روی رفاه روانی-اجتماعی داشته باشد. این اثرات احتمالاً شامل انزوای اجتماعی، بدنام شدن، یا ناتوانی است. این اثرات ممکن است منجر به عملکرد تحصیلی ضعیف‌تر و مشکلات شغلی وخیم‌تر شود.

سختی‌های یادگیری در آن‌هایی که چنین شرایطی دارند رایج است، مخصوصاً میان کودکان مبتلا به صرع. بدنامی صرع همچنین می‌تواند خانواده‌های افراد مبتلا به صرع را نیز تحت تأثیر قرار دهد.

اختلالات خاصی در افراد مبتلا به صرع بیشتر روی می‌دهد، که تا حدودی به سندرم صرع موجود دارد. این اختلالات شامل عبارتند از: اختلال افسردگی اساسی، اختلال اضطراب و میگرن.

اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی کودکان مبتلا به صرع را سه تا پنج برابر بیشتر از کودکان عادی در جامعه عمومی تحت تأثیر قرار می‌دهد. ADHD و صرع پیامدهای قابل توجهی روی رشد رفتاری، یادگیری و اجتماعی کودک دارند. صرع همچنین در افراد مبتلا به درخودماندگی رایج تر است.

درمان صرع

⇐ برای بسیاری از مصروعین، تنها با تجویز یک دارو می توان تشنج را کنترل نمود.

⇐ ترکیب داروها معمولا دارای عوارض جانبی مثل خستگی و کاهش اشتها می باشد.

⇐ ترکیب داروها هنگامی تجویز می شود که یک دارو نتواند تشنج را کنترل کند.

⇐ زنان باردار مراقب فشار خونشان باشند و از عفونت های دوران بارداری جلوگیری کنند تا به مغز جنین آسیبی وارد نشود

  • جراحی

⇐ هنگامی که حملات تشنج با دارو کنترل نشود، پزشک توصیه به جراحی می کند. پزشکان، نوع تشنج و منطقه مغزی درگیر را در نظر می گیرند.

⇐ پزشکان، از جراحی برخی نواحی مغز جلوگیری می کنند. این نواحی مغز عبارتند از: گفتار، زبان، شنوایی و یا دیگر توانایی های مهم.

⇐ هنگامی که جراحی تمام شد، فرد باید دارو را به مدت دو سال مصرف کند.

  • تغذیه

⇐ برخی مطالعات نشان داده که برخی کودکان اگر از رژیم غذایی پر چرب و کم کربوهیدرات استفاده کنند (رژیم کتوژنیک)، تشنج کمتر اتفاق می افتد.

⇐ اما این رژیم عوارض جنبی دارد، از قبیل: تاخیر در رشد، افزایش اسید اوریک خون و ایجاد سنگ کلیه.

⇐ محققان هنوز مطمئن نیستند که این رژیم برای تمام افراد مصروع می تواند مفید باشد یا نه.

⇐ یک رژیم غذایی صحیح و مصرف مکمل های ویتامینی مخصوصا: اسید فولیک می تواند باعث کاهش نقص هنگام تولد و صرع مادرزادی شود.

⇐ ملاتونین نیز یک مکمل غیر ویتامینی است که تشنج را در برخی افراد، کم می کند.

پیشنهادی: همه چیز درباره بیماری برگر و علائم آن

منابع: ویکی پدیا-تبیان

ℹ️ اشتراک گذاری به دوستان خود:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *