خانه » زیست شناسی » تحقیق درباره زندگی اردک ها (مرغابی)

تحقیق درباره زندگی اردک ها (مرغابی)

آشنایی با اردک ها

اردک (Duck) - زندگی اردک هااردک چیست؟

اردک یا مرغابی نامی است که معمولاً برای تعدادی از گونه‌های مرغابی سانان در خانواده پرندگان Anatidae به کار می‌رود. اردک‌ها به چندین زیرخانواده تقسیم می‌شوند. اردک پرنده تخم‏گذار است که بیشتر در آب زندگی می‌کند. گونه‌های زیادی از اردک در دنیا هستند که هنوز شناخته نشده‌اند.این پرنده پرهای چربی دارد تا با تماس به آب، پرها خیس نشود و پرنده پس از خارج شدن از آب سنگین نشود.

خصوصیات اردک

اردک پرنده‌ای با بدن کشیده و پاهای کوتاه است که باعث می‌شود بدنش نزدیکِ زمین قرار گیرد. اردک از پرندگان نوک‏ پهنی است که در جانورشناسی به آن‌ها لاملیورستر Lamelliorostere می‌گویند. درازا و حجم بال اردک نسبت به سایر طیور متوسط است و اردک اهلی بدین دلیل به خوبی نمی‌تواند پرواز کند. حرارت طبیعی بدن اردک ۷/۴۰ درجه‏ی سانتی‏گراد و تعداد نبض آن به طور متوسط ۳۱۲ دفعه در دقیقه و تعداد تنفسش ۱۶ – ۲۸ بار در دقیقه است. سرِ بزرگ و قطر منقار آن در بالا و پایین کم است. بدین ترتیب، از اتصال منقار به یکدیگر برجستگی خاصی از نیمرخ در آن‌ها دیده نمی‌شود. حجم منقار در اردک‌ها نسبت به سایر طیور و به ‏خصوص غاز زیادتر است و سطح بیشتری را نسبت به سر و جثّه‏ ی حیوان اشغال می‌کند.

منقار در محل اتصال به سر نازک‏تر از قسمت آزاد است؛ ازاین‏رو تقریباًً به صورت یک بیلچه درآمده‌است. منقار از غشایی صاف و هموار پوشیده شده‌است که لبه‏ آن از یک قسمت شاخی پوشیده می‌شود. زبان در اردک قوی و عضلانی است و غدد چشائی فراوانی دارد که به‏ وسیله ‏ی آن‌ها می‏تواند تا اندازه‌ای طعم مواد غذائی را حس کند. گردن اردک کوتاه و قطر آن متوسط است. پرها تمام بدن اردک‌ ها را پوشانده و غشای ضخیمی را در روی پوست تشکیل می‌دهد. این پرها به ‏خوبی روغنی‌اند و این امر مانع از رسیدن آب و رطوبت به بدن آن می‌شود

تاریخچه پرورش اردک

اردک یکی از اولین گونه‌های پرندگان است که توسط آدمی اهلی شده‌است و به نظر می‌رسد که نخستین بار، اهلی کردن آن در کشور مصر صورت گرفته‏باشد، زیرا در حفاری‌های به ‏عمل‏ آمده بر روی گور آمنحوتب سوم، یکی از فراعنه‏ ی باستانی مصر، که در حوالی ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد می‌زیسته‌است، تصویر یک اردک در بین گل‌های لوتوس مشاهده شده‌است، و گفتنی است که مصریان باستان یکی از اولین اقوام کهن بشری هستند که اقدام به جوجه ‏کشی از این پرنده نمودند، و شاید علت توجه مصریان باستان به پرورش این پرنده، کانال‌های متعدد آبی و رودخانه طویل و ممتد نیل بوده ‏باشد. امروزه نیز پرورش اردک به شدت در مصر متداول است.

تغذیه اردک

بر خلاف صحنه هایی که ممکن است اطراف آبگیرها ببینید، غذاهای اصلی اردک ها نان و یا پاپ کورن نیست. اردک ها همه چیزخوارند به این معنی که هم از گیاهان و هم از جانوران تغذیه می کنند. آنها از طیف گسترده ای از غذاها مانند گیاهان آبزی، ماهی های کوچک، حشرات، کرم ها، کرم های حشره، نرم تنان، سمندرها و تخم ماهی ها تغذیه می کنند.

برخلاف سایر انواع طیور اهلی، جوجه اردک‌ ها از همان ساعات اولیه ‏ی خروج از تخم، علاقه ‏ی عجیبی به خوردن غذا از خود نشان می‌دهند و معمولاٌ در چنین هنگامی بهتر است از خوراک‏ هایی که در آب وجود دارد یا مواد غذایی که منشأ حیوانی دارند برای تغذیه‏ ی جوجه استفاده شود. ولی چنانچه این کار مقدور نباشد می‌توان روزی پنج الی شش بار مقداری آرد سبوس وپودر شیر وآرد مواد علوفه‌ای را به صورت خمیر درآورده ودر اختیار جوجه‌ها قرار داد .

تجربه نشان داده‌است که ترکیبات مزبور که البته می‌توان اجزای آن را با مواد غذایی وعلوفه ودانه‌های دیگر تعویض نمود ، غذای کامل وخوبی برای اردک‌ها به شمار می‌رود وبخصوص در رشد ونمو جوجه ها تاثیر زیادی دارد. رشد جوجه اردک نسبت به سایر طیور اهلی کم وبیش سریع تر است واگر غذا به میزان کافی و متعادل در اختیار حیوان گذاشته شود، حیوان رشد عجیبی خواهد کرد. تغذیه حیوان از دو هفتگی به بعد تدریجاً کم شده ودر سن سه تا چهار هفتگی تعداد دفعات غذا به دو بار در روز تقلیل می‌یابد.

طول عمر اردک

طول عمر یک اردک به تعدادی از عوامل از قبیل گونه ای که اردک به آن تعلق دارد و یا این که آیا در حیات وحش است یا در مزرعه پرورش یافته بستگی دارد.
سن اردک ها بین ۲ تا ۲۰ سال متغیر است. در شرایط مناسب، یک اردک وحشی می تواند تا ۲۰ سال زندگی کند. اردک های اهلی معمولاً بین ۱۰ تا ۱۵ سال در اسارت زندگی می کنند.

انتخاب همسر و جفت گیری اردک ها

اردک ها معمولاً در زمستان به دنبال همسر میگردند. پرندگان نر با نمایش پرهای زیبای خود سعی میکنند توجه اردک های ماده را به خود جلب کنند. در بهار، پرندگان ماده همسر ایده̣ آل خود را به محل جفت گیری که از قضا جایی است که خود از تخم در آمدهاند میبرند.

تعداد تخم هایی که یک پرندۀ ماده میتواند بگذارد، به مدت زمان تابش خورشید بستگی دارد. در دامداریهای صنعتی، از این واقعیت سوء استفاده کرده و برای بالا بردن تعداد تخمها پرورشگاه ها را با نور مصنوعی تا ۱۷ ساعت در روز روشن نگه میدارند.

در طبیعت، پرندۀ ماده بعد از گذاشتن تخم ها روی آنها مینشیند تا آنها را گرم کند و آقای اردک وقت خود را با سایر آقایان گروه میگذراند! جوجه ها در ۲۸ روز از تخم در میآیند و تنها چند ساعت پس از تولد میتوانند با مادر خود شنا کنند و اگر مادر خود را از دست بدهند میتوانند به تنهایی تا فاصلۀ ۱.۵ کیلومتر به جستجوی آب بروند.

تشخیص اردک نر و اردک ماده

اردک نر بال و پر رنگارنگ تری نسبت به اردک ماده دارد در حالی که پرهای ماده ساده و یکنواخت به نظر می رسد.

دلیل اش این است که اردک نر باید قادر به جذب یک اردک ماده باشد در حالی که اردک های ماده – به ویژه هنگامی که از نوزادان و لانه شان مراقبت می کنند – لازم است بتوانند با محیط اطراف شان قاطی شوند تا از چشم شکارچیان پنهان شوند.

پیشنهادی: همه چیز درمورد خروس ها
ℹ️ اشتراک گذاری به دوستان خود:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *