خانه » ادبیات » معنی شعر دریا (محمود کیانوش)

معنی شعر دریا (محمود کیانوش)

معنی و مفهوم شعر دریا فارسی پایه سوم ابتدایی از محمود کیانوش

معنی شعر دریا (محمود کیانوش)

در این پست، معنی و مفهوم شعر دریا از محمود کیانوش را از کتاب فارسی سوم دبستان برای شما دوستان عزیز آماده کرده ایم. با دانشچی همراه باشید.

معنی شعر دریا

هرکجا چشم می‌رود آب است
از افق تا افق همه دریاست

معنی: دریا انقدر وسیع و پهناور است که هر کجا را نگاه می کنم فقط آب می بینم! از آن سوی آسمان تا سوی دیگرش، همچنان دریا ادامه دارد.

 

آب آیینه‌ای است پهناور
صورت آسمان در آن پیداست

معنی: آب دریا مانند آیینه بسیار یزرگی است که صورت آسمان در این آیینه پهناور، دیده میشود. (وقتی آب را میبینیم آسمان را هم در آن می بینیم.)

 

خنده‌ی گرم و روشن خورشید
بر تن سرد آب می‌ریزد

معنی: تابش خورشیدِ گرم و فروزان، آب سرد دریا را هم گرم می کند.

 

موج از پشت موج می‌آید
موج در پیش موج می‌خیزد

معنی: موج های دریا، یکی پس از دیگری می آیند و آب را جلو و عقب می برند.

 

می‌کشد آب دامنش را نرم
بر تن پاک ماسه‌های کبود

معنی: آب دریا دامنش را آرام روی ماسه های تمیز و تیره رنگ کنار دریا می کشد. (آب دریا به انسانی تشبیه شده که دامن دارد!) (منظور از این بیت، خیس شدن شن های اطراف دریا، با موج های دریاست)

 

می‌برد لذت از نوازش آب
ساحل بی‌ خیال خواب آلود

معنی: ساحل هم مانند کودکی که در خواب عمیق فرو رفته و مادرش رویش را می کشد، گویی از کشیدن دامن مادرش (دریا!) بر سرش لذت می برد.

 

می‌شوم شاد و می‌زنم غوطه
مثل ماهی میان زلال آب

معنی: من نیز از این فضای زیبا و دلنشین دریا، لذت میبرم و خودم را پرت می کنم در آب. میشوم مثل یکی از همان ماهی هایی که در آب زلال دریا شنا می کنند.

 

آسمان دلگشا و دریا رام
زندگی مهربان و من خوشحال

معنی: آسمان، شادی بخش و دریا آرام است. زندگی (با تمام این آفریده های زیبای خدا) با ما انسان ها مهربان است و من از تمام این نعمت های خدا لذت میبرم و خوشحالم.

پیشنهادی: معنی شعر خاموشی دریا

اختصاصی-دانشچی

ℹ️ اشتراک گذاری به دوستان خود:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *