خانه » دانستنی ها » معنی تابو چیست؟ و مختصر در مورد آن

معنی تابو چیست؟ و مختصر در مورد آن

همه چیز در مورد تابو

معنی تابو چیست؟

تابو چیست؟

تابو یا تَبو یا (به انگلیسی: Taboo) پَرهیزه آن دسته از رفتارها، گفتارها یا امور اجتماعی است که برطبق رسم و آیین یا مذهب، ممنوع و نکوهش‌پذیر است. برای نمونه نام بردن از اندام‌های تناسلی در محافل رسمی در بسیاری از اقوام جهان یک تابو است.

معنی تابو از زبان تونگا که یکی از زبان‌های پلی‌نزی است وام گرفته شده است. به عقیده اهالی جزایر پولینزی، برخی از اشخاص یا اشیاء (مانند کشیشان، جادوگران، اجساد مردگان، زنان زائو، زنان در دوره قاعدگی، روسای قبایل و…) دارای قوه‌ای مقدس و مافوق طبیعی هستند، به‌ طوری ‌که نزدیک ‌شدن به آنها ممکن است خطرهای بزرگی مانند جنون، بیماری یا مرگ به‌ وجود آورد.

تابو از نظر زیگموند فروید

شبرخی از تابو ها همیشگی و برخی دیگر گذرا هستند. روحانیون، رؤسا و نیز مردگان و هر چه مربوط به آنهاست تابوهای جاودانی هستند. تابوهای موقت مربوط به بعضی شرایط و حالات از قبیل عادت زنانگی، زایمان، حال و وضع مرد جنگی قبل و بعد از تاخت و تاز، شکار وصید ماهی و غیره هستند. برخی تابوهای عمومی وجود دارند که مانند نهی کلیسا، می توان آنها را در یک منطقه به حال تعلیق درآورد ویا سالیانی پابرجا نگه داشت.

بنابراین، موضوع عبارت از یک رشته حدود و قیودی است که اقوام بدوی به آنها گردن می گذارند. آنان دلایل این منع ها را نمی دانند و حتی در جستجوی آن هم نیستند. به نهی ها همچون امری طبیعی گردن می گذارند و معتقدند که سرپیچی از آنها به خودی خود سخت ترین کیفرها را به دنبال خواهد آورد.ولی در حقیقت این معمای تابو مارا به چه کار آید؟

به عقیده ی من نه تنها از این نظر که هر یک از معضلات روانشناسی، شایستگی آنرا دارد که در حلش بکوشیم، بلکه به دلایل دیگر نیز لازم است که این موضوع مورد توجه ما قرار گیرد. به طور مبهم این احساس در ما وجود دارد که تابوی بدویان پولینزی به آن حد که در بدو امر ممکن است جلوه کند، برای ما غریب و بیگانه نیست و نیز منعهایی که به حکم عرف و اخلاق بوجود آمده است و ما به آن گردن می گذاریم، در خصوصیات اصلی به تابوی بدوی نزدیک است و توضیح ماهیت خاص تابو می تواند بر اصل و منشأ مبهم «احکام قطعی» خودمان پرتوی بیفکند.

معنی کلمه اعسار را می‌دانید؟
ℹ️ اشتراک گذاری به دوستان خود:

یک دیدگاه

  1. تابو در فطرت انسان است..از زمان خلقت بشر.در مناطقی هم که دین و خداناباوری هست..از برهنه شدن انسانها در ملا عام خوداری و کراهت هست..تابو کراهت فطری بشر هست..ولی بعضی از انسانها گرچه متمدن هم هستند این تابو رو رعایت نکرده..و به اسفل السافلین میرسن..

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *