تحقیق در مورد ورزش موی تای + خطرات و قوانین آن

همه چیز درباره ورزش موی تای و تاریخچه آن

ورزش موی تای چیست؟

ورزش موی تای (Muay Thai) به مشت‌زنی تایلندی گفته می شود این ورزش به همین دلیل تای‌بوکس نیز گفته می‌شود. موی به معنی مبارزه و تای نیز یعنی تایلند بوده و این رشتهٔ ورزشی دارای قدمتی بیش از ۲۰۰۰ سال در کشورهای تایلند و میانمار و کامبوج و مالزی می‌باشد.

موی‌تای ورزش ملی تایلند و یکی از مهم‌ترین سمبل‌های فرهنگی این کشور است روز ۱۷ مارس در این کشور روز موی‌تای نامیده شده‌است. موی‌تای یکی از سبک‌های آزاد ورزش‌های رزمی است مبارزات آن به صورت فول کنتاکت و در رینگ برگزار می‌شود

و به همین دلیل از موی‌تای به عنوان یک رشته خشن و سخت رزمی در دنیا یاد می‌شود. تکنیک‌های مشت در موی‌تای شباهت زیادی به بوکس غربی دارند و وجود فنون گلاویزی این رشته را به کیک بوکسینگ و ساندا نزدیک ساخته‌است.

به دلیل این شباهت‌ها بسیاری از ورزشکاران موی‌تای در مسابقات کیک بوکسینگ و هنرهای رزمی ترکیبی و ساندا نیز شرکت می‌کنند.

افسانه موی تای

در سال ۱۷۶۷، وقتی که شهر به علت بی کفایتی فرمانروایان آن رو نابودی می‌رفت، ارتش مهاجم برمه یک گروه از ساکنان را محاصره کرده و به اسارت گرفتند، در میان اسرا تعداد زیادی از موی تای کاران نیز وجود داشتند که توسط مردان برمه ای گونگ سوکی پرا نای KonG SuKi Phra Nai گروه (پوسام تون) Pho sam Ton در شهر اونگوآ، بازداشت شده بودند.

در سال ۱۷۷۴ در شهر رانگون برمه، لرد حانگرا پادشاه برمه تصمیم گرفت برای یاد بودا جشنی به مدت هفت شبانه روز بر پا کند. همچنین مسابقه بوکسی بین موی تای کاران تایلندی و برمه ای ترتیب داد که جایزه اش یک هدیه سلطنتی بود.

یکی از برنامه‌های جشن نمایش کمدی محلی بود که لیکای نامیده می‌شد مسابقه شمشیر بازی نیز در نظر نیز گرفته شده بود رینگ بوکس در مقابل تخت پادشاه بر پا شده بود. در طول روز اول جشن یک بوکسور برمه ای برای نشان دادن علاقه و احترام خود به پادشاه بر یک موی تای کار تایلندی پیروز شد. داور مسابقه هنگامی که موی تای کار تایلندی وارد رینگ شد او را با نام (نای خانوم توم) Nai Khanom Tom معرفی کرد یک بوکسور مشهور و نیرومند اهل آیوتایا، تماشاچی‌ها یک مبارز قوی تیره پوست را مشاهده کردند در بین تماشاچی‌های برمه ای یک گروه از برده‌های تایلندی بودند که به هم نگاه می‌کردند و برای او هورا می‌کشیدند به محض اینکه او با مبارزی روبرو می‌شد در برابر او شروع به رقص می‌کردند که باعث حیرت تماشاچی‌های برمه ای می‌شد.

داور بعد توضیح داد که این رقص نوعی رسم سنتی است که مبارز برای احترام به مربی خود آن را اجرا می‌کند. هنگامی که علامت شروع مسابقه به صدا درآمد نای خانوم توم به سوی حریف خود حمله کرد و با مشت و ضربات آرنج به سینه او می‌کوبید تا زمانی که او برزمین افتاد داور به خاطر اینکه حریف او هنوز به خاطر رقص سنتی تایلندی مبهوت بود او را برنده اعلام نکرد به همین دلیل او مجبور شد تا با نه بوکسور برمه ای دیگر مبارزه کند این تصمیم سایر بوکسورهای برمه ای را واداشت تا داوطلبانه با نای خانوم توم برای شکست او اقدام کنند.

نای خانوم توم قبول کرد تا برای حفظ اعتبار بوکس تایلندی با سایر بوکسورهای برمه ای مبارزه کند آخرین حریف او یک استاد بوکس بود که در واقع برای تماشای فستیوال به این شهر آمده بود و بنابراین او داوطلبانه اقدام به مبارزه کرد اما خیلی زود به وسیله ضربات مشت و آرنج (نای خانوم توم) از پا درآمد به طوری که دیگر کسی جرات نکرد با او مبارزه کند.

سرانجام پادشاه مانگرا که خیلی مجذوب مبارزه او شد بود. او را با هدایای مختلف به کشورش تایلند بازگردانید. در تاریخ از او به عنوان اولین موی تای کار تایلندی یاد می‌شد که توانست با افتخار بوکس تایلندی را معروف کند و به آن در خارج از مرزهای تایلند اعتبار و شهرت ببخشد طوریکه این داستان تا به امروز در تاریخ کشور برمه حفظ شده‌است.

هنگامیکه نای خانوم توم قبل از پادشاه مانگرا توانست برنه مبارز برمه ای غلبه کند پادشاه پر از احساس تحسین و احترام نسبت به او بود و می‌گفت که این نوع مبارزه و ورزش با خون تایلندیها آمیخته‌است حتی اگر بدون اسلحه و با دست خالی و به تنهایی می‌توانند حریفان خود را شکست دهند و استعداد آنها نیز جادویست؛ بنابراین اعتبار و شهرت موی تای بدین گونه به وجود آمد.

هیچ بوکس دیگری مانند بوکس تایلندی وجود ندارد.

زانوها، پاها، آرنج‌ها و مشتها از همه اینها استفاده می‌شود؛ و مهم نیست که بوکسور چقدر کوچک است او هر گز شکست نمی‌خورد. همه نه بوکسور برمه ای توسط یک بوکسور تایلندی شکست خوردند.

مشهورتر از نام نای خانوم توم وجود ندارد.

اگر چه او مرده اما شهرت و آوازه او زنده است.

ما و همه کسانی که بعد از او متولد شده‌اند او را به خوبی می‌شناسند.

او برای ملت تایلند و بزرگتر از آن برای تمامی ورزشکاران موی تای یک افتخاراست.

تاریخچه موی تای در ایران

ورزش‌های رزمی در ایران تقریباً از سال ۱۳۶۰ با آغاز تحولات جدیدی مواجه شد. مربیان و ورزشکاران رشت‌های مختلف رزمی با ایجاد ارتباطات بین‌المللی سعی در توسعه و فراگیری سبک‌های رزمی جدید نمودند و از سیستم‌های کلاسیک و نیمه کنترلی فراتر رفته و کم‌کم‌تنوع سبک‌های رزمی با شیوه مبارزات نزدیک و غیر کنترلی داخل رینگ به ترتیب از فول کنتاک و کیک بوکسینگ و تای بوکس و موی تای در ایران افزایش یافت.

از اواخر سال ۱۳۶۸کلاس آموزشی تای بوکس به روش اروپایی توسط آقای محمد توحیدی به اتفاق آقای حمدالله عبادتی در مکان ورزشی شهید رسول فریدونی در جنوب تهران که در ورزش‌های رزمی از جمله رشته بوکس فعالیت داشتند دائر شد و در سال‌های بعد دو کلاس دیگر آن در سایر نقاط شهر تهران تشکیل شد.

تا اینکه از سال ۱۹۹۵ با تأسیس «شورای جهانی موی تای» در تایلند و اعطای نمایندگی به کشورهای مختلف، از جمله به چند نفر در ایران، فعالیت» موی تای «به سرعت در اقصی نقاط جهان گسترش یافت، و آموزش استاندارد و اصولی موی تای نیز با نظارت شورای جهانی آغاز شد.

به دلیل عدم رسمیت این ورزش در ایران، همواره دایر شدن کلاس‌های موی تای با مشکلات عدیده مواجه می‌شد، پس از پیگیری‌های متعدد، در نهایت در اواخر سال ۱۳۷۷برای فعالیت موی تای در کشور، گفتگوهای رسمی با رئیس فدراسیون ورزش‌های رزمی آغاز شد.

متعاقب آن حضور آقای عبادتی، به عنوان نماینده فدراسیون بین‌المللی موی تای، به همراه آقای الیاس حضرتی رئیس وقت فدراسیون ورزش‌های رزمی ایران، در کنفرانس جهانی موی تای در بانکوک تایلند، اولین قدم مؤثر برای فعالیت رسمی این ورزش برداشته شد و از مرداد ماه ۱۳۷۸، «موی تای» به عنوان یکی از ورزش‌های رزمی کشور فعالیت قانونی ود را تحت پوشش این فدراسیون آغاز کرد.

البته در آذر ماه همان سال اولین تیم رسمی موی تای با مجوز مستقیم از سوی آقای مهندس سعید فایقی معاون فنی و ورزشی وقت سازمان تربیت بدنی به مسابقات جهانی اعزام شد و کشور ایران رسماً به عنوان یکی از کشورهای فعال این رشته شناخته شد و هر ساله تیم ملی به مسابقات جهانی، آسیایی و بین‌المللی عزام میشود.

برخی از افتخارات این رشته از قبیل کاپ قهرمانی جهان ۲۰۰۲ تایلند، کسب کاپ نایب قهرمانی جهان ۲۰۰۳ قزاقستان، کسب کاپ نایب قهرمانی آسیا اقیانوسیه ۲۰۰۴ سیدنی استرالیا، کسب مدال کسب مدال نقره عیسی ایزدی در مسابقات آسیایی۲۰۰۵ایندور گیمنز، کسب مدال طلای جهانی توسط مصطفی عبداللهی در سال ۲۰۰۸، کسب مقام اول تیمی در مسابقات جهانی کره جنوبی و… می‌باشد. [۱]

قوانین موی تای

مبارزات موی تای در رینگی به بزرگی ۶/۱ متر در ۶/۱ متر و ۷/۳ متر در ۷/۳ متر برگزار می‌شوند.

مبارزانی که در مسابقات حرفه‌ای رقابت می‌کنند باید بیش از ۱۵ سال سن داشته باشند، باید بتوان آن‌ها را در یکی از گروه‌های وزنی مسابقات طبقه بندی کرد و نباید بیش از ۵ پوند (۲/۲۶ کیلوگرم) اختلاف وزن داشته باشند.

هر مبارز باید قبل از آغاز مسابقات بوکس تای، مراسم ادای احترام را مطابق سنت موی تای برگزار کند. این مراسم شامل رقص تشریفاتی همراه با موزیکی که توسط یک درام تام تام جاوانیز، اوبوی جاوانیز و یک جفت سنج کوچک نواخته می‌شود، می‌گردد.

همراه با پایان یافتن مراسم ادای احترام، زمان آغاز مبارزات می‌رسد و هر دو مبارز باید قبل از شروع بازی با یکدیگر دست بدهند. به این صورت آن‌ها موافقت خود را برای مبارزه بر اساس قوانین و به صورت انسانی اظهار می‌کنند.

بسیاری از مبارزات تای از ۵ راند ۳ دقیقه‌ای تشکیل شده اند و در بین هر راند ۲ دقیقه زمان استراحت تعیین شده است.

با شروع مبارزه، هر دو مبارز از مشت، پا، آرنج، زانو و ساق پای خود برای برنده شدن در مبارزه و شکست حریف خود استفاده می‌کنند.

مبارز زمانی به عنوان برنده اعلام می‌شود که حریف خود را ناک اوت کند، داور وسط مبارزه را به دلیل عدم توانایی حریف برای ادامه بازی متوقف کند یا بازی روال خود را ادامه دهد تا در پایان شمارش امتیاز‌ها انجام شده و یکی از مبارز‌ها به عنوان برنده اعلام شود. اگر امتیاز‌ها کاملاً برابر باشند، مسابقه به قرعه کشی خواهد افتاد.

دوازده قانون مقدس موی تای

۱) به جای انتقاد از جامعه برای کمک به جامعه به پا خیزید.

۲) مؤدب، متواضع وفروتن باشید.

۳) در مورد تمرینات خود در این ورزش خودستایی نکنید.

۴) میهن دوست باشید واز کشورتان با احترام صحبت کنید.

۵) با دیگران و خودتان صادق باشید.

۶) در اجرای تمرینات سخت کوش باشید ودر حرفه خود از کار، حتی کارهای سخت روگردان نباشید وهمیشه آرامش خود را حفظ کنید.

۷) در افکار وعقاید خود مثبت وسازنده .

۸) در قضاوت تیز نظر باشید واصول اخلاقی را رعایت کنید.

۹) خوش قولی، احترام ویکرنگی رانسبت به سایر ورزشکاران، همکاران ودوستان رعایت کنید.

۱۰) سعی کنید منظم وصحیح العمل باشید وبیمار گونه دررویای موفقیت فرونروید.

۱۱) به قوانین احترام بگذارید.

۱۲) درحین مسابقه از برتری به حریف به طرز ناجوانمردانه استفاده نکنید.

خطرات ورزش موی تای

در تمامی مطالعات انجام شده، شایعترین آسیب های ناشی از ورزشهای رزمی بخصوص موی تای در اندامها به صورت خونمردگی، پیچ خوردگی و کشیدگی بوده اند. آسیب های ارتو پدیک ناشی از ضربه های مستقیم، تکرار زیاد حرکات و مانورهای بالستیک و چرخشی می باشند. موارد شدید آسیب مثل پارگی احشاء، فلج و ضرببه مغزی هم مشاهده شده اند.

شایعترین آسیب های ناحیه سرو گردن در ورزشهای رزمی عبارتند از :

پارگی ها، خونریزی از بینی، هماتوم دور چشم از جمله این موارد هستند. خراشیدگی قرنیه در اثر برخورد ناخن انگشتان رخ می دهد. ضربه به مغز در اثر ضربات بلند و یا چرخشی ایجاد می شود. اگر ورزشکار ناک اوت شد . باید تشخیص آسیب ستون فقرات گردنی را مد نظر داشت.

هماتوم شایعترین نوع آسیب است که می تواند در هر عضوی ایجاد شود،اما شایعترین محل آن عضله چهار سر رانی است . درد تشدید مانع ادامه فعالیت ورزشکار خواهد شد. یک عارضه دیررس آن، استخوانسازی درون بافت عضله در اثر التهاب میباشد. [۲]

پیشنهادی: همه چیز درباره ورزش تکواندو

[۱]: ویکی پدیا
[۲]: موی تای پرشین بلاگ