خانه » استان شناسی » تحقیق درباره تاریخچه شهرستان یوش (واقع در استان مازندران)

تحقیق درباره تاریخچه شهرستان یوش (واقع در استان مازندران)

تحقیق درباره شهرستان یوش

شهرستان یوش

یوش ، روستایی است از توابع بخش بلده شهرستان نور در استان مازندران ایران. این روستا به دلیل آن که زادگاه نیما یوشیج پدر شعر نو فارسی است، شهرت یافته‌است. روستای یوش در البرز مرکزی در میانه جاده‌ای آسفالته شرقی-غربی به طول ۱۱۰ کیلومتر که از چهل کیلومتری آمل در جاده هراز تا پل زنگوله در جاده کندوان کشیده شده است قرار دارد. اوزرود یکی از دو سرشاخه اصلی رود هراز از پایین دست و جنوب این روستا می‌گذرد.

موقعیت جغرافیایی شهرستان یوش

از يوش به روستا هاي منطقه :حدود ۱۸ كيلومتر
از يوش به بلده :حدود ۷كيلومتر.
از يوش به روستاي بل :حدود ۱۰ كيلومتر

از يوش به تهران :

از يوش به كه هو  ۱۲كيلومتر از كه هو به لار و مرغسر حدود ۱۳ كيلومتر و بعد افشه و سپس تهران .

حدود ۲۰ كيلومتري يوش در روستاي نسون كاروانسرايي وجود داشت . در مسير لواسان در روستاي كه هو نيز كاروانسراي شاه عباسي ، محل اطراق مسافران بود.

از يوش به شمال :روستاي ني تل حدود ۱۴ كيلو متر و سپس نور و محمود آباد .

در اين مسير در روستاي نه رود بار كاروانسرايي جهت مسافران وجود داشت .

در حال حاضر را ه يوش به تهران از راه پل زنگوله ويوش به بلده آسفالت است .

مکان های تاریخی شهرستان یوش

گنبد كياداوود واقع بر تپه اي مشرف بر گورستان بالاي يوش.
مقبره سيد امين و سيد جلال در نزديكي قبرستان قديمي روستا.
سنگ سياه رنگ موسوم به اسب زين . اين تخته سنگ در كنار رودخانه هراز قرار دارد و نقش زين و اسب بر روي آن نقر شده است .
باغ شاه ، خانه ميرزا مهدي ، حمام قديمي كه امروزه تخريب شده است و خانه نيما

جمعیت و طوایف شهرستان یوش

یوش جمعیتی بالغ بر ۳۰۰ نفر دارد. شغل اصلی اهالی دامداری ، كشاورزی و باغداریست. ساكنان آن مسلمان و پیرو مذهب شیعه اثنی عشری هستند.آنان به گویش مازندرانی و لهجه محلی(یوشی)و زبان فارسی تكلم می كنند. امروزه بیشتر افراد میانسال و مسن ،بازمانده از چهار طایفه اسفندیاری،داوودی،كریمی، و جمشیدی در روستا به سر می برند .

نسب طوایف مذكور به شرح زیر است:
طایفه اسفندیاری: آنان جدشان را جیل بن جاماس بن بهمن ابن اسفندیار روتین تن می دانند. جیل زمانی فرمانروای گیلان و مازندران بود دو پسر به نام دابویه و پادوسبان بود . اسفندیاریها خود را از نوادگان پادوسبانان می دانند آنان حدود ۸۰۰ سال در این منطقه تا زمان یورش مغولان فرمانروایی كردند.

طایفه داوودی: این طایفه در زمان فتحعلیشاه قاجار از گرجستان به این منطقه آمدند.

طایفه كریمی: آنان نسبشان را به كریمخان زند می رسانند . این طایفه از شهر شیراز به این ناحیه كوچ كردند.

طایفه جمشیدی: مانند طایفه كریمی در زمان كریمخان زند از شیراز به این ناحیه كوچ كردند . آنان نسبشانرا به جمشید پادشاه ایران نسبت می دهند.

اقلیم طبیعی و پوشش گیاهی شهرستان یوش

یوش دارای تابستانهای گرم و خنك وزمستانهای بسیار سرد است .گاهی تا ارتفاع یك متر در این ناحیه برف می نشیند . از یوش كوههای سرنو، مازوبند، و علی چال را در شمال و كوههای سرخ بند و اشلی را در جنوب می توان دید .پوشش گیاهی منطقه عبارت است از : گون، اسپند، مورد ، گلپر، خاكشیر ، پونه‌، و گزنه . در یوش انواع درخت و درختچه ها ی جنگلی ، چون: اوجا ، سپیدار، بید، تبریزی، ازگیل و ولیك می روید.

پراكندگی جانوری در شهرستان یوش

در محدوده روستای یوش انواع جانوران غیر اهلی از قبیل‌: بز كوهی ، خوك ، پلنگ ، خرس ،گرگ ، جوجه تیغی ، خرگوش ، شغال ، سمور و گربه وحشی یافت می شوند .

غذاهای محلی شهرستان یوش

آب و هوای ییلاقی یوش موجب گردید تا روستائیان با استفاده از انواع گیاهان كوهی ، به غذاهای خود تنوع زیادی دهند . غذاهای محلی شامل انواع خورش ، پلو ، آش، شیرینی ، نان ، ترشی و مربا است
نا م غذاها و به عنوان نمونه ، طرز تهیه تعدادی از آنها به شرح زیر است:

انواع خورش :
فسنجان ، خورش اسفناج ، لَوِه كباب ، ( قسمی كباب تابه ای) ، هَلی بَرگه خورشت (خورش آلو قرمز و برگه زرد آلو)، آشِم، فلِوه اشكنه ( فلوه = شنبلیله) ، كَشكال ویش ، آهِه لو خورشت ( آهِه= تخم گیاهیست كوهی شبیه به گندم و جو) ، ترشی او ، شیش انداز ، ماتِنجِن ، پیشتِه واش

انواع پلو:
گِروس پلا ( = ارزن پلو ) ، مِجی پلا (= عدس پلو ) ، باكلِِه پلا ( =باقلا پلو) ، كَئی پلا (= كدو پلو ) ، سبزی پلا (= سبزی پلو).

انواع آش :
سِر جاش (= آش تر ش ) ، دو آش (= آش دوغ ) ، آش رشته ، نَر مه آش ، شِله زرد ، حلیم ، فرنی ، شیر برنج .

انواع شیرینی :
پِشت زیك ، قطاب ، رشته برشته ، مِشكی حلوا ، گوش فیل .

انواع نان :
كلوا نون ، توتك ، لَوِه دِلِه نون .

انواع ترشی :
بادمجان ترشی ، گورسنگ ترشی ( گورسنگ = نوعی گیاه كوهی ) .

انواع مربا :
مربا ی گل محمدی ، مربای زرشك ، مربای ولیك ، مربای توت .

بیشتر بخوانید: درباره‌ی آداب و فرهنگ بومی مازندران
ℹ️ اشتراک گذاری به دوستان خود:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *